Deel 1: Complete chaos
Na het ontdekken van de darmtumor belanden we in een rollercoaster
Na de uitslag van de endoscopie viel de wereld om ons heen even stil. Maar sterk en krachtig als jij altijd al was, bekeek je het positief.
De arts had gezegd dat hij zijn leeftijd mee had (39) en hij verder in goede gezondheid was. Dat gaf positieve energie, kracht om dit stuk ellende in jou buik te gaan verslaan! De biopten werden op kweek gezet en wij moesten een week wachten op officiële uitslagen. De langste week ever, zo leek het toen.
Kwaadaardig, zoals verwacht dus door voor een ct scan. De tumor blokkeerde namelijk bijna de complete darm en de angst was dat hij deels door de darmwand gegroeid zou zijn. Ook zouden ze dan eventuele uitzaaiingen kunnen traceren.
De uitslag van de ct scan. Uitgezaaid. In het buikvlies. Omdat onze angst vooral uitging naar de lever en de longen waren wij eigenlijk niet eens heel geschrokken, het leek even "goed nieuws". Je longen waren goed! Little did we know. Voorzichtig vertelde de arts dat het buikvlies eigenlijk helemaal niet zo'n goed nieuws was en dat hij direct zou worden doorverwezen naar het Radboud in Nijmegen.
Daar konden we vrij vlot terecht. Je werd een mooi project voor de artsen en je zou een levensreddende HIPEC operatie ondergaan. Weer had jij je leeftijd mee (ondertussen 40 jaar geworden) en een uitstekende gezondheid en conditie. Dit bleek ook toen je de dag voor de ingreep een lichamelijke test moest doorstaan. Je slaagde met vlag en wimpel.
Dit ging jij aan, dit ging jij winnen!
13 juli 2022, tussen 9 en half 10 werd je onder narcose gebracht. Een operatie die minimaal 8 uur zou gaan duren begon. Twee teams stonden klaar. Een IC bed stond paraat en iedereen had goede hoop!
Om de tijd te doden ging ik met mijn moeder even winkelen. Als een kip zonder kop liepen we beiden rond en besloten rond half 11 koffie te gaan drinken. We liepen een leuk koffie zaakje binnen en mijn telefoon ging.
Onbekend nummer. Of mijn hart even stopte of juist als een maniak tekeer ging weet ik niet meer. Ik nam op, hoorde jou behandelend arts.. goedemorgen mevrouw. Als eerst wil ik u vragen of u alleen bent of samen met iemand. Het enige wat ik kon uitbrengen waren de woorden: u mag nog helemaal niet bellen!
Hierop antwoordde de arts:
"Het spijt mij dit te moeten zeggen, maar wij hebben de ingreep moeten staken. Uw partner is te ziek, het is te complex. Wij kunnen hem niet meer helpen".
Anoniem
Vreselijk. Mocht je ooit een lotgenoot zoeek
Mamavan2
Heel veel sterkte voor jullie, liefs
Anoniem
Heftig, me moeder vorig jaar zelfde behandeling en zelfde afloop. Was helaas niks meer aan te doen.
Anoniem
1 maart is ze overleden mijn moeder
Anoniem
Heb ook n hipec gehad, endeldarm eierstokken en buikwand uitzaaiingen en lympfknoten….