Ander werk

Ben ik weer. Het huis is schoon + een was erin, ik heb gekookt, de baby slaapt.. en dat allemaal voor 10 uur ‘s morgens. Ik ben verbaast en blij tegelijk. Nu heb ik nog wat aan de de dag. Ik kijk wat tv en besluit te schrijven. Terwijl ik word geappt over mijn nieuwe baan denk ik: ja, laat ik daar over schrijven. 

Een aantal jaar geleden had ik best lang geen baan, ik deed maar wat en leefde van stufi terwijl ik amper naar school ging. Vrijheid, blijheid. Elke dag deed ik wat die dag in me opkwam, vaak was dat niet zo veel. Ik was veel met vrienden en ging af en toe naar school. Toen kwam corona en was het vinden van een baan niet echt makkelijk. Buiten dat, ik vond het wel prima.

 Na ongeveer 2 jaar lange leve de vrijheid en een relatie die nergens over ging ben ik gaan nadenken. Wat wil ik nou eigenlijk? Ik besluit als eerst te stoppen met school, ze hebben me al zoveel kansen gegeven en het gaf mij stress. Ik kon mezelf er maar niet toe zetten om naar school te gaan. Lessen volgen via teams, nee, daar had ik gewoon geen zin in. En bovendien, die studieschuld had ik toch al, dus ik dacht; boeieeee. Ik hakte de grootste knoop door en er viel een last van mn schouder. Oke, maar wat nu?

Nadat ik was gestopt moest ik dus zo snel mogelijk iets gaan doen. Maar wat? Ja, werken natuurlijk want de huur ging zichzelf helaas niet betalen. Ik had binnen no time een baan gevonden voor de “coronatelefoon”. Dat was een week training op locatie en vanuit daar kon ik thuis aan de slag. Prima, dacht ik. Er waren toen al heel wat minder corona gevallen dus ik deed eigenlijk niks. Ik klokte mij in om 8 uur en liet de laptop aan. Ik deed me ding de hele dag en klokte om 17:00 weer uit. Ik kreeg er goed voor betaald, ideaal toch?

Niks is minder waar, ik nam na 1 of 2 maanden weer ontslag en bracht de laptop terug. 

En nu?