"Alles wordt makkelijker"

In mijn laatste post schreef ik "alles wordt makkelijker". Dat dacht ik toen echt, zo voelde het ook. Maar toen wist ik nog niet wat mij nog allemaal te wachten stond. Krampjes, obstipatie, sprongetjes, ontzwangeren.. Oja en nog een klein detail: rouwen. Rouwen terwijl je wil genieten; het gaat, in mijn optiek, niet hand in hand. Jill is nu bijna 1 en als ik terugkijk op het afgelopen jaar, heb ik te weinig genoten en te weinig gerouwd. Vanwege de simpele reden dat het beiden te veel is. Nu pas kom ik op het punt dat ik beiden kan doen.

Over Jill.

Jill is een vreselijk fijn kind. Ze lacht veel, ze kletst veel, ze knuffelt veel.. Als dit niet het geval is, weet je dat ze ergens last van heeft. In dat opzicht lijkt ze veel op mij. Best prettig, want je weet waar je aan toe bent. Ze ontwikkelt zich goed, is vriendelijk naar andere mensen toe en staaaaapelgek op haar 2 grote broers.

Over mijn moeder.

Het is alweer een jaar geleden dat wij afscheid hebben genomen van mijn moeder. Jill's oma, die ze nooit zal ontmoeten. Het feit dat Jill geen opa en oma van mijn kant zal hebben vind ik nog erg verdrietig. Maar ik hoop dat mijn verhalen over ze voldoende zijn om een beeld te creëeren.

Over mij.

Ik ben begonnen met écht rouwen, écht genieten en daarnaast het traject voor zelfliefde ingegaan. In het najaar krijg ik een maagverkleining en dan begint mijn tijd pas echt. Ik wil liefde geven, liefde ontvangen, genieten van alles en iedereen om mij heen. Doen wat ik leuk vind en doen wat ik wil.

To be continued..