Afscheid nemen van onze kleine druif

Afscheid nemen van je kindje na een zwangerschap van 12 weken, hoe doe je dat eigenlijk? Die vraag is destijds zeker door mijn hoofd geschoten. Helaas heeft niemand hier een antwoord op. Gelukkig eigenlijk. Want je kan het doen zoals jij het wilt. Wat voor jou op dat moment goed voelt.

En waar neem je eigenlijk afscheid van? Niet alleen van je kindje. Maar ook van je toekomst. Je weet wanneer je met een dikke buik zou rondlopen. Wanneer je kindje ongeveer geboren zou worden. Hoe je de babykamer zou inrichten. Alle plannen zijn in je hoofd al gemaakt. Vraag daarom dus ook nooit bij hoeveel weken iemand een miskraam heeft gehad. Dit doet er niet toe. Dit maakt het verlies van je droom niet meer of minder verdrietig.

Ik schrijf dit in retrospectief. Onderstaande vond plaats in juni 2021.

Naar het bos

We hebben onze kleine druif nog bijna twee weken bij ons thuis staan. In het eerste weekend, 4 dagen na de miskraam, zijn we er nog helemaal niet aan toe (fysiek) afscheid te nemen. Het weekend daarna wel. Ook de curettage is inmiddels achter de rug en we zijn er klaar voor dit hoofdstuk af te sluiten. Samen hebben we al bedacht dat we onze kleine druif in het bos willen begraven. 

In het bos gaan we op zoek naar een geschikte plek. Een plek die we ook later nog terug kunnen vinden. Een stukje van het looppad af zien we een heuveltje met daarop een grote boom. Dit wordt de plek. Schepje uit de tas en graven maar. Ik pak onze kleine druif er bij (meegenomen in een bakje water) en neem voor een laatste keer afscheid. Op het gevulde gat leggen we een kaart met zaadjes, gekregen van mijn schoonouders, neer. 

Liefde en hoop

Met deze kaart zaaien we de liefde. Zaaien we hoop. Hoop voor de toekomst. Want die is niet verdwenen. 

Mijn verhaal van moment tot moment is te volgen op Instagram (mamavan.janiek). 

Heb jij al een gratis en vrijblijvend account op Mamaplaats? ❤️