Afscheid nemen van jou..
Mijn lichaam is er, maar mijn hart niet..
Afscheid nemen 🌟
Na een slapeloze nacht is het tijd om de dag aan te gaan.
Vandaag moet ik je laten gaan, de laatste keer dat ik naar je kan kijken in het echt.
De laatste keer dat ik je kan aanraken, kan ruiken.
Deze dag heb ik niet bewust mee gemaakt, ik had me afgesloten. Terug denkend is dat ook hèt begin geweest van mijn gevoelens wegduwen.
De hele dag was ik bezig met alles perfect tot in de puntjes regelen, iedereen om me heen troosten. Iets wat ik tot op de dag van vandaag doe. Want als je bezig bent dan voel je niet! Als je voor andere zorgt, bestaan je eigen zorgen niet. Als ik me geef , geef ik me 100%. Maar toegeven aan mijn eigen verdriet en pijn is 10 jaar lang een onmogelijke opgave geweest.
Als je me die dag had verteld wat er nog in mijn toekomst lag en dat je broertje je een paar jaar later zou vergezellen weet ik niet wat ik had gedaan.
Ik had 1 reden om door te gaan en dat was je zusje ! Zij heeft me altijd een reden gegeven om op te staan om door te gaan.
Iedereen is, familie en vrienden.Â
We hebben ervoor gekozen om jou afscheid te doen in de stilte kamers waar je ook hebt gelegen.Â
Christine leest alle gedichten en verhalen voor die ik heb gemaakt. Ik zit daar , mijn lichaam is aanwezig mijn hart niet.Â
Het afscheid is mooi, als ik nu naar de filmpjes kijk vind ik het mooi.
Ik zorg voor iedereen.Â