11/11: een confronterende datum

Op het moment is het een pittige week voor mij. Het leven is zoals het is. En op het moment heb ik veel tegenslagen te verwerken. Maar ik merk vooral dat hoe meer we naar de jaardag van Ilvy toe komen, hoe lastiger ik soms de dagen vind. Het besef dat er 1 jaar voorbij is. Dat Ilvy 1 jaar oud had moeten worden aanstaande zaterdag. Dat doet ontiegelijk veel pijn.

Daarnaast wordt ik veel getriggerd. Ilvy is geboren op 11 november. Een dag dat hier het begin van het carnavalsseizoen markeert (11e van de 11e). De hele week worden er in ons dorp al voorbereidingen getroffen. De hekken en tenten worden neergezet, lichtjes worden opgehangen. Een heel mooi gezicht. Maar ook confronterend. Want 1 jaar geleden reden we langs diezelfde hekken naar de praktijk van de verloskundige. Het is bijna 1 jaar geleden dat wij het slechtste nieuws te horen kregen, wat je als ouders kan krijgen. 1 Jaar geleden dat wij ons kind verloren. En dat weer beseffen is gewoon niet fijn.

Daarnaast zijn er nog zo vele andere dingen die mij raken. Het zit hem vaak in de kleine dingen. Iets wat ik lees of een liedje dat ik hoor. Een vlindertje die uit het niets voorbij vliegt. Je kunt het zo gek niet bedenken. Maar door dit allemaal blijven te benoemen en erover te praten probeer ik niet in een diep dal te raken. Tranen die vloeien. Tranen vol van liefde voor mijn kleine meisje. 

Voor nu wens ik je een fijne dag, avond of nacht. En alle liefde voor jou 💛