Snap
  • Vakantie dagje weg
  • kinderen
  • peuter
  • kleuter
  • vakantie
  • vliegvakantie
  • Ibiza
  • familievakantie
  • en
  • met

Vliegvakantie naar Ibiza

Hoe ik het vond om met een peuter van net 1 en een kleuter van net 4 te gaan vliegen naar een All-Inclusive hotel op Ibiza.

Ongeveer 2 maanden geleden poste ik mijn laatste post over de geboekte vakantie naar Ibiza. In mijn beleving zou dit écht vakantie worden, maar was dit het ook? Ben ik niet totaal overspannen teruggekomen van deze trip? 

Hierop kan ik kort maar duidelijk antwoorden: onze vakantie was heerlijk! We boekten een All In vakantie bij Corendon.nl en verbleven in hotel Marble Stella Maris, aan de westkust van Ibiza. Vliegen zouden we vanaf Eindhoven, waar we na een weekje ook weer zouden terugkeren. 

We vlogen op onze vertrekdag om 7.00 uur. Ideaal vond ik, dan zouden we op tijd op de eindbestemming zijn en nog de hele dag voor onszelf hebben. Dat we dus al om 5.00 uur op de luchthaven moesten zijn en de kinderen dus al om 4.00 uur hun bed uit moesten, had ik even over het hoofd gezien. Toch iets minder ideaal dan ik had bedacht... Enfin, uiteindelijk viel dit allemaal mee. Juist omdat de kinderen zo vroeg op moesten, sliepen ze allebei in het vliegtuig. Een volgende meevaller hadden we met onze transfer: deze zou direct naar ons hotel zijn en maximaal een half uur duren! Om 10.30 stonden wij dan ook op de plaats van bestemming. Inchecken had ik al gedaan via de handige Marble App (verkrijgbaar in de Appstore) en dus konden we direct van alle faciliteiten gebruik maken. We dronken wat bij de bar en toen het restaurant geopend was, gingen we lunchen. Hierna was de kamer al gereed en konden we onze spullen op gaan bergen. Onze koffers werden netjes weggebracht met een golfkarretje, waardoor we niet met deze zware bagage hoefden te klimmen. Het hotel bestaat namelijk uit allemaal kleine gebouwen van 10 a 15 'kamers'/appartementen die tegen een heuvel op zijn gebouwd. Met name wanneer je in de achterste appartementen blokken verblijft is dit een flinke klim. Gelukkig hadden wij een kamer halverwege het complex, vlak bij het zwembad en alle restaurants. 

Dat de eerste dag toch wel behoorlijk intensief was, bleek uit het feit dat Mees al tijdens het avondeten in slaap viel en dus om 19.00 uur in bed lag. ;)

Snap

De overige dagen hebben we vooral uitgeslapen, gegeten gespeeld en uitgerust aan het zwembad. Marble Stella Maris heeft 4 zwembaden, een peuterbad (mét Corendon vliegtuig) en een 'adults only beach pool'. Wij kozen ervoor een plekje te zoeken in de buurt van het peuterbad, zodat de kindjes zichzelf konden vermaken in het ondiepe water. Voor Soof was dit een ideaal badje. Zij kon er zelf lekker doorheen kruipen terwijl wij bij haar zaten. Voor Mees was dit minder uitdagend, hij vond het vooral leuk om 'bommetjes' te maken in het diepe zwembad (1.40m). Je zult begrijpen dat mama dit nogal een dingetje vond en hij dit alleen mocht wanneer papa in de buurt was. Uiteindelijk bleek het allemaal goed te gaan en had mama zich weer zorgen gemaakt voor niets. 

Snap
Snap
Snap

Na een dag zwemmen fristen we onszelf op in de overheerlijke regendouche op onze kamer. We hadden gekozen voor een tweepersoonskamer met extra bed én een babybed. Hoewel we ons van tevoren afvroegen hoe dit zou gaan passen, bleek de kamer echt super ruim en hadden we met vier bedden nog ruimte genoeg. Wanneer iedereen fris en fruitig was, vertrokken we naar het restaurant, waar iedere avond een heerlijk dinerbuffet geserveerd werd. Voor iedereen was er keuze genoeg. Iedere avond was er een variëteit aan aardappels, pasta, vlees en vis. Voor ieder wat wils dus. Zelfs aan gluten allergieën werd gedacht: er stond een uitgebreid glutenvrij assortiment. Het personeel in het restaurant (en op de overige plekken ook trouwens) was erg vriendelijk en behulpzaam. Vieze borden werden direct weggehaald. Pluspuntje was hierbij toch wel dat veel personeelsleden Nederlandstalig waren. Ze vroegen netjes of ze de borden konden weghalen. 

De eerste avonden bleven we na het eten bij het hotel. De kindjes genoten van de minidisco, opgezet en begeleid door het Nederlandstalig animatieteam, en papa en mama keken nog even naar de show, onder het genot van een overheerlijke cocktail en een biertje. Wanneer de kinderen moe werden, gingen we terug naar onze kamer, legden we hen in bed en keken wij nog wat TV. 

Omdat vooral ik ook iets van het eiland wilde zien, besloten we de laatste avonden op pad te gaan. Eigenlijk wilde ik heel graag een auto huren om zelf het eiland te verkennen, maar manlief zag dit niet zo zitten, gezien de hoge temperaturen overdag (30+ graden). Met twee kindjes, had hij hier misschien toch een beetje gelijk in en besloten we dus overdag gewoon bij het zwembad te blijven en er 's avonds op uit te trekken. Hiervoor maakten we gebruik van de taxi. Goed te doen. Vanuit de receptie werd een taxi gebeld, die enkele minuten later vaak arriveerde. De prijzen zijn standaard en vergelijkbaar met de prijzen in Nederland. Geen onderhandelingen over de ritprijs, maar gewoon betalen wat de meter aangeeft. 

Nu we van een taxi afhankelijk waren en er na het avondeten slechts enkele uurtjes overbleven om iets te gaan doen, was ik genoodzaakt enkele bezienswaardigheden van mijn lijstje te schrappen. Wat overbleef waren voor nu twee dingen: Ik wilde heel graag Es Vedra gaan bekijken én ik wilde naar Ibiza stad. Gelukkig was dit beiden per taxi goed te doen. De rit naar Es Vedra was een behoorlijke; door de bergen, over smalle wegen, maar wat was het een mooie rit. Wat een mooie natuur heeft Ibiza! Na een dik halfuur rijden waren we ter plaatse. Ik had met de chauffeur afgesproken dat hij ons bij het 'platform' zou afzetten, een plek waar de taxi normaliter niet zou komen, vertelde hij me. Hij zou ons afzetten bij de parkeerplaats en van daaruit was het nog enkele minuten lopen en dan zouden we Es Vedra vanzelf zien. Dat de wandeltocht over een onverhard kiezelpad ging, had hij er niet bij verteld en dus bleek dit nog een hele onderneming met de buggy. Maar, deze tocht (en de taxiprijs) was meer dan de moeite waard. Toen we op het platform aankwamen en Es Vedra voor ons zagen liggen, werd ik stil. Wat er door me heen ging, weet ik niet meer, maar het moet iets zijn dat in de buurt komt van 'gelukzalig'. Zo ontzettend mooi! Ik maakte de ene na de andere foto en vergat hierbij de selfies natuurlijk niet. Of het met de magische krachten van deze rots te maken heeft, weet ik niet, maar zelfs de kinderen werden rustig en hebben zich bijna een uur prima vermaakt, terwijl ik maar bleef knippen. Toen de zon onder ging (ook zeker de moeite van het wachten waard) vertrokken we weer naar de parkeerplaats, waar ik weer een taxi belde. De terugrit (dik een uur wachten, langs de kant van de weg, in het donker met twee kinderen en een dik half uur terug rijden, over bergpassen, in het donker was niet zo leuk) zal ik jullie besparen maar uiteindelijk waren we tegen elven terug in het hotel. 

Snap
Snap
Snap

De avond erna kozen we ervoor om naar Ibiza stad te gaan. Gezien de tijd besloten we alleen de haven en de rand van Dalt Villa te bezichtigen. Ook nu gingen we weer met de taxi. En ook dit was de moeite waard. Wat een mooie jachten hebben we zien liggen en wat een mooi uitzicht over de stad hadden we vanaf de pier. De pittoreske straatjes waren aandoenlijk om te zien, al werden ze wel enigszins 'vervuild' met de nodige toeristen (us included). Na ongeveer anderhalf uur besloten we vanaf de taxistandplaats weer een taxi terug te nemen naar het hotel. Een stuk makkelijker dan zelf een taxi te moeten bellen en in mijn beste Engels uit te moeten leggen waar ik sta, terwijl ik dat zelf nauwelijks weet ;) 

Snap
Snap

En toen... Toen was het alweer tijd om te gaan. Op onze vertrekdag werden we om 7.30 uur al opgehaald en dus stonden we weer behoorlijk vroeg langs ons bed om nog op tijd te kunnen eten. Het restaurant was om 6.30 uur al open, waardoor we deze mogelijkheid nog hadden.

Om 13.00 uur stonden we weer in Eindhoven, waar opa en oma ons stonden op te wachten. Deze keer hadden we wat vertraging, maar heel vervelend hebben we dit niet ervaren. Ook nu sliepen de kindjes in het vliegtuig en konden ook papa en mama een oogje toeknijpen. 

Was het dan stiekem toch niet wat vermoeiender dan ik dacht? Dat zeker. Met twee kinderen heb je simpelweg meer mee te nemen en heb je je handen vol. Dat kost energie en dat heb ik een beetje onderschat. Echter zijn er ook zoveel momenten geweest waarop de kinderen me energie gaven, dat ik blij ben dat ik deze keuze gemaakt heb. De kinderen hebben het heerlijk gehad en wij ook.