Terug van vakantie waar we hard aan toe waren

Wat hadden we er lang naar uitgekeken, deze vakantie. Die hadden we in juli vorig jaar al geboekt. Nog voordat ik überhaupt zwanger van ons engeltje Jaime was.

Het was eigenlijk een combinatie van een vakantie en familiebezoek. Mijn schoonmoeder en haar man (de stiefvader van mijn partner) wonen sinds september vorig jaar op de Seychellen, op Mahé, het hoofdeiland. Mijn schoonmoeder is daar geboren, terug naar waar ze vandaan kwam.

En oh wat hadden we het nodig, die vakantie, na de stilgeboorte van onze Jaime op 23 februari.

En hoe anders had het kunnen zijn, ik had daar met een mooie babybuik naartoe moerten gaan, en niet, zoals we nu deden, zonder die babybuik en in plaats daarvan met twee fotoalbums van onze Jaime... Om de familie van mijn partner te kunnen laten zien.

Het was zo zuur, ik had het mijn schoonmoeder zo gegund, dat ze deze zwangerschap eventjes, voor twee weken, van dichtbij had kunnen meemaken (ze heeft de zwangerschappen van al haar kleinkinderen niet van dichtbij meegemaakt, omdat ze ver weg woont), mijn buik aanraken, misschien de baby al wel voelen bewegen. Maar nu was er niks...

En eerlijk? Nu zag ik van tevoren heel erg op tegen de vakantie, puur door het verlies van Jaime. Ik wilde liever alleen thuis op de bank verdrietig zitten zijn. En ook de vakantiestress vooraf met alle spullen aanschaffen voor ons, maar ook voor de familie van mijn partner, alles goed inpakken, en het idee dat ons zoontje Jack voor het eerst met het vliegtuig ging, en dat al gelijk naar de andere kant van de wereld.

Zelfs de eerste twee dagen had ik nog regelmatig het gevoel, dat ik heel graag naar huis wilde, naar onze Jaime, daarna werd het minder en verdween het gevoel redelijk naar de achtergrond. We hadden de as van Jaime twee dagen voor ons vertrek opgehaald, en nu liet ik Jaime alweer in de steek door gelijk twee weken van huis te zijn. Wat voelde ik me een slechte moeder weer...

Na twee vluchten, van in totaal bij elkaar ongeveer 11 uur, zijn we op zaterdag 13 april rond 6:30 in de ochtend (4:30 in Nederland) geland op Mahé, het hoofdeiland van de Seychellen. Jack heeft het super gedaan, zo voor de eerste keer vliegen, en dan gelijk al zolang. En wat overviel me de warmte en de hoge vochtigheid me, bij het uitstappen. Maar dat wende wel heel snel de eerste dagen.

We waren, samen met mijn schoonmoeder en haar man in een appartement  aan geloof ik de westelijke kant van het eiland. Ontzettend mooi huisje en tuin omheen, redelijk afgelegen en lekker rustig.

Ook heb ik nog enkele ooms en tantes, en een nicht van mijn partner mogen ontmoeten. Een hele lieve, warme en hechte familie. Hoe anders is dat mijn mijn eigen familie...

We hebben op deze vakantie vooral veel prachtige stranden bezocht. En alle stranden waren een paradijs op aarde (op misschien het toeristische deel na dan ;-) ) Lekker op het strand gezeten, gezwommen en genoten van het weer en uitzicht, en Jack lekker spelen met het zand. En wat was Jack gek op het strand en het water. Hij heeft zo genoten, prachtig om te zien!

Ook hebben we een ontzettend mooie botanische tuin bezocht, met veel verschillende noten, vruchten, bloemen en natuurlijk de grote landschildpadden. Daar hebben we ook lekker gelunchd, precies op met moment dat de regen met bakken uit de lucht kwam vallen. Achteraf bekeek mijn partner de plattegrond, en bleek dat we eigenlijk maar een klein deel van de tuin hebben gezien. Maar het was er niet minder mooi op!

Één van de ooms van mijn partner, heeft een boot (een Catamaran) waar we ook nog een tochtje op hebben mogen maken, samen met de familie. Wat was dat mooi en heerlijk. We hebben ook nog even gezwommen in de zee (of eigenlijk de Indische oceaan). Een hele bijzondere en mooie ervaring!

En verder hebben we lekker gerelaxed, uit eten geweest en natuurlijk souvenirs geshopt.

Op de laatste volle dag mocht Jack nog zitten op een schildpad, wat vond hij dat leuk! En die heb ik kunnen aaien, zo bijzonder om zo'n grote schildpad van dichtbij te zien en aan te kunnen raken. Een echte gentle giant!

En zo werd het tijd om afscheid te nemen van de familie van mijn partner. Vooral voor hem een moeilijk moment, en zeker om zijn moeder weer achter te laten. Maar we hebben genoeg redenen om weer een keer terug te keren naar de Seychellen, het paradijs.

Ik heb de Seychellen in mijn hart gesloten.

En zo hebben we deze koningsdag in het vliegtuig doorgebracht. Boven de wolken. Even iets dichter bij Jaime!

En Nu? Nu weer terug naar de realiteit, het dagelijkse leven, afspraken, werk (voor mij nu nog niet) enz. We gaan zien wat de komende tijd te brengen heeft.