Reisblog/ Lapland met kinderen

Al zolang als ik me kan herinneren staat Lapland op mijn bucketlist. Na heel wat keren jankend op de bank met All You Need Is Love, leek dit me de ultieme romantische bestemming. Voordat we kinderen kregen was het er nooit van gekomen en met baby’s durfde ik het niet maar nu Noah en Mees ouder worden leek het ons eindelijk de juiste timing!

De reis

We vlogen al vroeg dus de avond van tevoren verbleven we lekker in het Hilton Hotel op Schiphol. Jeroen had met de kinderen de dag doorgebracht bij Oma zodat ik rustig nog de laatste dingen kon inpakken. Zeker een aanrader voor alle mama’s die niet willen dat de koffer die je net hebt ingepakt leeggehaald wordt als je met de andere verder gaat ;). Relaxt reden we aan het einde van de middag naar Amsterdam. De volgende ochtend hebben we in onze pyjama rustig ontbeten en konden we uitgerust aan ons avontuur beginnen.

Ik was erg zenuwachtig voor de reis dus heb ik heel wat websites afgestruind om spullen te vinden om de reis wat meer ontspannen aan te gaan. Ik vond een koffer van Shaun het Schaap en een handig polsbandje die ik aan mezelf en de kinderen kon vastmaken. Ik vind een tuigje altijd wat heftiger eruit zien dus met deze voelde ik ons meer een team dan een hondje met zijn baasje ;). Omdat ik toen nog niet wist dat ik hier over wilde gaan bloggen heb ik er helaas geen foto’s van gemaakt (note to myself), maar de kinderen konden lekker zitten toen we een lang stuk naar de gate moesten lopen en ik was er zeker van dat ik er niet opeens eentje kwijt zou zijn als ik even niet op ze kon letten. Top!

Ik had van tevoren ingecheckt zodat we zeker wisten dat we stoelen naast elkaar hadden. Achteraf gezien had ik beter stoelen aan de voorkant van het vliegtuig kunnen kiezen want nu moesten we het hele vliegtuig door om op onze plek te komen maar erger, we konden pas als 1 van de laatsten het vliegtuig uit. Probeer je kinderen na een lange reis dan nog maar eens rustig en geduldig te houden.

De reis zelf ging hartstikke voorspoedig. We vlogen van Amsterdam naar Helsinki waar we moesten overstappen voor een korte vlucht naar Rovaniemi. Toen ik boekte hadden ze geen directe vluchten maar die bestaan wel. Dat scheelt je zeker 3 uur dus een volgende keer zou ik daar zeker voor gaan. De kinderen hadden gelukkig de Ipads die vol stond met gedownloade Netflix filmpjes zodat ze ook in de lucht konden kijken en met hun koptelefoons op had niemand er last van. Bij Finnair kon je voor een paar euro wifi kopen dus dat had ik voor de zekerheid ook van te voren geregeld. Dit werkte perfect. Ik weet niet hoe dat zit bij andere vliegtuigmaatschappijen maar het is zeker de moeite waard om even uit te zoeken.

Het park Santa Claus Village is 5 á 10 minuutjes rijden vanaf het vliegveld, dat hangt een beetje af van de hoeveelheid sneeuw op de weg maar je bent er dus zo! Wij hebben een huurauto gehuurd maar en rijden ook bussen.

Santa Claus Village

Ik zal je even meenemen in mijn gedachte toen ik een hotel boekte op het Santa Claus park. In mijn hoofd zag ik de kinderen al rennen door de sneeuw, sleeën, sneeuwballen gooien, sneeuwpoppen maken en met grote ogen naar de rendieren kijken die overal los zouden lopen. Als de kinderen in bed lagen, proosten Jeroen en ik met een lekker glas wijn met het noorderlicht aan de hemel en kerstliedjes op de achtergrond. Je snapt denk ik wel dat ik hier al maanden naar uit keek?

Het begon allemaal goed. We verbleven in het Nova Skyland Hotel. Het hotel was mooi, het eten in het restaurant was lekker. De kamer was klein maar super knus en het uitzicht was prachtig! 

Santa Claus Village is duur, echt duur. Voor een week betaal je makkelijk € 8500,- en dat alleen voor de overnachtingen. Voor dat geld mag je wel wat verwachten, toch? We hadden wel verwacht dat het druk zou zijn tussen kerst en oud en nieuw maar dat het park alleen toegankelijk was voor de mensen die in de hotels verbleven. Helaas bleek dat niet zo te zijn. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat stonden de poorten open voor anderen. In principe nog niet zo’n groot probleem maar we kwamen er al snel achter dat er per uur zo’n 200 chinezen gedropt werden. Deze mensen hadden maar een dag om alles op het park te doen en je voelt hem waarschijnlijk al aankomen, overal stonden rijen van minstens 100 meter. Ik zal eerlijk zijn, ik hou niet zo van groepen mensen. Dat benauwd me, ik word er zenuwachtig van en krijg last van mijn smetvrees. Inmiddels kan ik daar redelijk mee omgaan maar dit vergde werkelijk alles van me. Dat het een park was voor kinderen hadden deze volwassen (!) chinezen lak aan, ze drongen voor en waren onbeschoft.

Rond het middaguur verander ik snel van een geduldige, lieve mama en vrouw in een tiran die zich overal aan irriteert tot mijn bloedsuikerspiegel weer wordt genormaliseerd. I know, een van mijn slechtere eigenschappen ;). Jeroen heeft daar inmiddels een neus voor gekregen dus toen hij merkte dat ik stiller werd, gingen we meteen opzoek naar een plek om lekker even te lunchen en bij te komen van de drukte. Tot onze grote verbazing waren zelfs de restaurants van de hotels op het park open voor de dagjesmensen dus nergens was meer een plek te vinden. Jeroen had op de weg naar het park toe ergens een McDonalds gezien dus gooide de kinderen en mij in de auto en reed er in volle vaart naartoe. Ook de McDonalds zat vol met Chinezen en alles was smerig, echt smerig. Overal zat ketchup tegen de muur en er lagen grote plassen cola op de grond. Het duurde niet lang tot ik in huilen uitbarstte.

We hebben het nog een dag aangekeken en hoopten dat we gewoon even moesten wennen. We wilden er het beste van maken en besloten een tocht te maken buiten het park. In Santa Claus Village hadden we de keus om een sneeuwscooter tocht te maken of een tocht met de slee met husky’s of rendieren. Met de rendierslee bleef je op het park en onze kinderen zijn bang voor honden dus de keuze was snel gemaakt. De sneeuwscooter tocht was in 1 woord ge-wel-dig! Echt een aanrader. Onze kinderen zaten achterin een slee. Uiteindelijk ben ik naast hun gaan zitten omdat ze er anders uitvlogen dus voor gezinnen met kleine kinderen was het misschien niet de beste keuze maar het is zeker een aanrader voor gezinnen met kinderen boven de +/- 8 jaar. Van het park af ontdekten we hoe mooi Lapland echt was.

‘S avonds hebben we er toch voor gekozen om onze vlucht om te boeken en de volgende dag zijn we naar huis gevlogen. Met name de drukte en het feit dat deze mensen totaal vergaten dat het eigenlijk een park voor kinderen was, werd ons teveel en heeft ons doen besluiten te gaan. Het hotel was mooi maar de service ontzettend slecht voor het geld wat je ervoor moet neerleggen. De kamer werd niet schoongemaakt en voor schone handdoeken moest ik bellen naar de receptie.

Conclusie

Lapland is geweldig mooi en echt zo magisch als het op de foto’s lijkt. De reis valt ontzettend mee. Met overstap waren we in totaal maar 6 uurtjes onderweg inclusief wachten op Schiphol.

Vermijdt het gebied rond Rovaniemi en Santa Claus Village! Levi schijnt een stuk rustiger en idyllischer te zijn. Wij zijn daar nu niet geweest maar zodra de kinderen wat ouder zijn, proberen we het nog eens en gaan we die kant op. Ga je toch naar Santa Claus Village, een huurauto is geen overbodige luxe.

Voor gezinnen met kinderen onder de 8 jaar zou ik vooral de rustigere tochten aanraden zoals de sleetochten met husky’s en rendieren. Voor gezinnen met kinderen boven de 8 jaar zou ik zeker zeggen: ga met de sneeuwscooter op pad!

Ik ben dankbaar dat ik dit avontuur mocht beleven met mijn gezin. Ondanks dat het niet was wat we ervan gehoopt hadden, bleven de kinderen lief en voelde ik me voor het eerst op vakantie echt een team. Lapland is zeker te doen met het gezin!

Ik ben benieuwd of jullie ook in Lapland geweest zijn en wat jullie ervaring was! Laat je het me weten in de comments of via Instagram?

Liefs, Joëlle