Op reis met een baby van 7 maanden (part 1)

Mijn vriend en ik houden van er op uit gaan. We zijn graag bezig, actief en hebben natuurlijk ook 2 honden die de nodige beweging vragen. Toen ik zwanger werd, hebben we het er ook over gehad, hoe ons leven er straks uit zou gaan zien. Nou hebben we in de weekenden en de grote vakantie altijd al een kind over de vloer natuurlijk, maar straks zou er 1 zijn die er gewoon altijd is! Mijn harde eis was, dat ik actief wilde blijven met de honden. We hebben werkhonden en ze hebben het gewoon nodig(en ik ook). Gelukkig waren we het daar over eens en lukt het ook gewoon prima om nog steeds te trainen met Nook en Nash. 

Toen Morris een paar weken oud was, kreeg ik bericht van een vriendin of we mee wilden naar Tsjechië. Ik vertelde al, wij hebben werkhonden en dat zijn catahoulas. Voluit Louisiana Catahoula Leopard Dogs. Zijn nog steeds vrij onbekend in Nederland en het is dan ook echt een uitdagend ras die voor meer mensen niet dan wel geschikt is. Maar binnen Nederland zijn we met een super gezellige groep gelijk gestemden en daar organiseren we ook wandelingen en Events mee. Nou organiseerde de Europese Catahoula organisatie een show/event in Tsjechië en dit komt om het jaar terug. Lang verhaal kort, ze vroeg dus of we ook mee wilden en vooraf aan het event zouden we eerst nog een paar dagen bij een natuurpark vakantie vieren met zijn allen. 

Ik wilde al jaren mee die kant op, maar om verschillende redenen kon dat iedere keer niet en ik had geen idee of Aj het überhaupt wel zag zitten. Ik vertelde hem over het event en hij was eigenlijk meteen enthousiast en het leek hem een goed en leuk idee om in september die kant op te gaan. We besloten het te gaan doen! Ik gaf het door en gaf aan dat we dan wel Morris meenamen die dan ongeveer 7 maanden oud zou zijn. Van onze vrienden die allemaal mee gingen kregen we meerdere tips en waarschuwingen, want vooral de eerste 4 dagen zouden we verblijven in een blokhut waar alleen maar 5 bedden (2stapelbedden en een los bed) en een koelkastje in stonden. Geen verwarming en geen stromend water in het huisje. Er was natuurlijk wel een toiletgebouw. 

We hebben alle tips meegenomen en gingen met een enorm volle auto met dakkoffer erop op 25 september in alle vroegte rijden. We hebben Morris al slapend in de auto gezet (rond 4/5 uur) en hebben het eerste stuk gereden tot dat hij wakker werd. We waren toen al een heel eind door Duitsland heen. Groot voordeel van vroeg rijden. We moesten 833km afleggen en waren vastbesloten om dit in een dag voor elkaar te krijgen. Morris was tot nu toe altijd al rustig in de auto en gelukkig was dat nu hetzelfde. We stopten rond zijn fles tijden en namen dan zelf ook meteen wat drinken en eten en we gaven hem de tijd om even lekker te liggen/kruipen en bewegen buiten de auto. Hij sliep daarna vaak weer even of hij was vrolijk om zich heen aan het babbelen. Na de laatste stop werd het iets moeilijker voor hem, toen was hij wel echt klaar met in de auto zitten. Dat is natuurlijk super logisch, want bijna 9 uur in de auto is ook heel veel! Ik was ook al zo ongelofelijk trots op hem hoe hij het tot nu toe had gedaan. Gelukkig hadden we het zo gepland, dat na de laatste stop we nog amper een uurtje hoefde te rijden en toen waren we er al. 

De heenreis ging dus eigenlijk super soepel! We mochten echt niet klagen. We kwamen erachter dat de welbekende witte kinderstoel van het Zweedse warenhuis, zonder poten prima te gebruiken is in de achterbak. (zie foto onder deze tekst) en dat een hondenwaterbak en een plastic lepel, prima vermaak is tijdens je pauze in de achterbak… 

Eenmaal aangekomen op plaats van bestemming, waren er al wat vrienden van ons en daar heb ik Morris zo’n beetje meteen bijgezet. Morris was “nog” niet eenkennig. Is hij nu nog steeds niet echt, hij ontdooit snel en is bijna altijd vrolijk. Hij vond het prima en maakte zelf kennis met degene die hij nog niet eerder had gezien. Zo konden wij rustig uitladen en ook meteen weer op pad (Aj tenminste) om dekbedden te scoren. Hoe vol de auto ook was, die waren we toch echt vergeten. 

So far zaten wij al helemaal in een heerlijke vakantie flow en hebben we s’avonds genoten van een kampvuur. Morris zijn bedje hadden we op een bed vast gezet, zodat hij niet op de grond lag en we hebben hem in een lekkere dikke winter slaapzak te slapen gelegd en hij heeft meteen de eerste nacht doorgeslapen tot de volgende ochtend. So far So good! Op naar nog meer avontuur, te lezen in mijn volgende blog!