5 jaar geleden
Onze vakantie begon op dag 1 met een nare wending
We keken hier al een tijd naar uit, het was een jaar geleden dat we met ons gezinnetje op vakantie waren. Alle maanden en vooral de weekenden zaten altijd vol, we waren toe aan onze rust! Ondanks de inpak stress vooraf, wat anders met 3 kindjes en mijn paniek altijd om niks te willen vergeten, keken we hier echt wel naar uit.
We zijn kort geleden een midweek weg geweest, ik heb er nog geen tijd voor gehad om erover te bloggen, dus bij deze. We hadden met een leuk prijsje dit geboekt en zijn naar het bungalowpark geweest. Na een lange autorit waren we dan ook opgelucht toen we er eindelijk waren aangekomen. We kwamen aan op de parking, waar je even mag staan om jezelf en de overige gasten in te checken, en daarna zouden we gewoon chill naar ons huisje verder rijden en uitpakken...Dat liep even heel anders, we zijn er nog naar van.
Voor ons reed een auto, door de drukte op dat moment was hij al bezig een bocht in te rijden zodat hij in de parkeer rij ernaast kon gaan kijken. Op hetzelfde moment kwam er rechts van mij een auto uitrijden, ik liet hem eruit gaan, mooi dacht ik, kunnen we nog redelijk dichtbij de receptie staan en het gauw in orde maken. De auto was het vak uit en ik maakte de bocht om erin te parkeren, tot die ander die voor mij reed zijn achteruit rij lichten aandeed maar hij kon er niet gauw wegkomen omdat hij van alle kanten auto's had, maar hij wou ook ineens die plek hebben? Ik stond geparkeerd, fijn zo, en ik had mijn autoraam open op dat moment.
Een grote kerel begon ineens vanuit die auto te schreeuwen naar mij, want waar ben ik in godsnaam mee bezig? Dat is zijn plek! Pardon? Sorry zeg doe even niet zo moeilijk, er waren er nog weet ik veel hoeveel, ga gewoon parkeren...Toen ik er wat van vond en hem zei normaal te moeten doen vond hij het nodig om volledig naast mijn autoraam te komen staan en begon vanaf toen compleet uit zijn plaat te gaan. Onze 3 kinderen zaten op de achterbank, moe van de rit, we wouden gewoon verder...Die man heeft van alles naar mij geroepen en een volle tas aan vloekwoorden naar mij toe gegooid, ik raakte er zat van en begon tegen hem te zeggen dat hij NU normaal moest gaan doen, ik kinderen achterin heb zitten en wat in godsnaam het probleem zo is.
Hij riep dat hij ook 2 kinderen achterin had zitten en weet ik veel wat, zijn vrouw riep hem inmiddels heel relaxed modusje terug, alsof ze het gewend is dat hij zo is...Maar hij bleef tieren en uiteindelijk spuugde hij dus op mijn gezicht. Hij begon weg te lopen, mijn man en ik waren nu gewoon pissig want dit kan echt niet! Mijn man was helaas eerder dan ik, hij stapte uit de wagen en schreeuwde naar hem of hij dit normaal gedrag vond. De man stormde ineens op mijn man af, gaf een vuist tegen zijn kaak, waardoor mijn man boos werd en hem weg wou duwen/ weg slaan. Ik stond inmiddels buiten de auto, maar nu kwamen de tranen bij mij, wat een achterlijke randdebiel is dit, mijn arme kinderen die dit hebben moeten zien. Mijn meid huilde in de auto, ik was zo woest en in tranen dat hij uiteindelijk was weggegaan omdat mijn man gelijk naar de receptie liep en alles vertelde.
Mijn man kwam later terug met een zak tegen zijn wang aan, het deed pijn. En dan moet je nu nog doodleuk inchecken...ik was inmiddels gekalmeerd, maar door de adrenaline was mijn man nu in tranen, mijn man die echt nooit huilt...In onze hele leven samen heeft hij misschien 3 of 4 keer gehuild, dat zegt wat. En hij is al helemaal geen vechter, ik heb een hele relaxte en rustige man. En iedereen mag hem...Onze oudste zoon stond later naast me en riep: "Ik vind het niet leuk dat die meneer papa heeft geslagen." En hij moest huilen...Al met al gaven ze ons aan om aangifte te doen sowieso, dit was een dag gast, maar ik had het fijner gevonden als die kloothommel en zijn gezin er niet eens meer in mocht! We kregen later nog een kleine waardebon van het park, en dat was het eigenlijk. Gelukkig hebben we foto's gemaakt op de parking van het kenteken etc.
Onze 1e dag was voor de rest zwaar geladen, daarna ging van alles fout leek het en hield de pech niet op. Maar we hebben er echt het beste van gemaakt de overige dagen. Kinderen wonnen bij de bingo later nog een prijsje en mochten wat kiezen, dagelijks hebben we gezwommen en gewoon leuke gezinsactiviteiten gedaan samen. Zulk soort types hadden nooit ouders mogen worden, ik heb gigantische medelijden met de kinderen als dit jou vader zou zijn echt waar. Hopelijk maken we zoiets nooit, maar dan ook nooit meer mee.
