Een avontuur in Gibraltar

(Blog 3 uit de reeks 'Roadtrip zuid Spanje, 5000 kilometer op de teller en drie kleine kindjes op de achterbank')

Met paspoort de grens over

Daar begint het al. De belangrijkste tip wanneer je naar Gibraltar gaat: vergeet je paspoort niet! Dat deden wij ook niet. O, JAWEL! Maar ach, wat is nou 100 kilometer heen en 100 terug? Dat is niet het einde van de wereld hé. O, maar wel bijna, want ‘mama we zijn bijna in het onderste stukje van Spanje en als je nog een stukje verder gaat dan val je van de wereld’. Dus, eigenlijk is het einde dan wel al in zicht. Jammer van die paspoorten. ‘Meiden, Gibraltar is vandaag gesloten, we komen morgen terug en dan gaan we bij de apen kijken’. 

Geschiedenis

Dag 2 zijn we iets beter voorbereid. Een stukje geschiedenis voor jullie, zodat jullie dezelfde fout niet zullen maken. Vanuit ons B&B vlakbij Alhaurin el Grande, bij Malaga een half uur het binnenland in, doe je er zo’n anderhalf uur over om in Gibraltar te komen. Je moet de grens over want Gibraltar hoort bij Groot-Brittannië en dus niet bij Spanje. Bij die geschiedenisles zat ik dus blijkbaar op het toilet. Zonder paspoort kom je er gewoon niet in en kan ‘een avontuur in Gibraltar’ niet doorgaan. Ik raad je aan om voor vertrek nog wat te lezen over de verovering, reuze interessant en het maakt je trip meteen weer wat spannender.

De grens over

Overal lees ik, ‘parkeer je auto voor de grens en ga lopend de grens over’. Ik ben goedgelovig, snel van vertrouwen en volg deze adviezen dus. Had ik niet moeten doen. Het ging prima, er was geen rij en het is maar een stukje lopen vanaf de grote parkeerplaats voor de grens tot aan de eerste bushalte die je naar de kabelbaan brengt, maar met 35 graden en 3 kinderen is dat gewoon niet zo fijn. Mijn tip dus: heb je een eigen auto en staat er niet zo’n lange rij voor de grens? Rijd lekker Gibraltar in en parkeer recht voor de kabelbaan. Als je dus met de kabelbaan naar boven wil... Wil je lekker shoppen? Dan parkeer je vlakbij Main Street. Nog een leuk detail, je steekt over bij.. een landingsbaan. Nee, geen zebrapad, maar gewoon een landingsbaan. Je kijkt naar links, naar rechts, nogmaals naar links, geen vliegtuig te zien? Dan mag je dus oversteken. 

Met de kabelbaan omhoog

Kinderen tot en met 4 jaar mogen gratis naar boven. Wij waren met twee volwassenen, een 5-jarige en twee ‘gratis kinderen’ (je snapt me wel), voor 58.50 euro naar boven en ook weer naar beneden. Met deze hitte wil je niet gaan lopen. Met een betere temperatuur en geen kinderen, lijkt het me ook erg leuk om lopend down hill te gaan. Nu dus niet. Direct wanneer de kabelbaan vertrekt heb je al een prachtig uitzicht.

Verwachtingen

Mijn verwachtingen van ‘we zullen misschien in de verre verte een aap spotten’, was zeer onjuist. We stappen de kabelbaan uit en verschillende apen komen al op ons aflopen. Niet de aapjes die je in de Apenheul treft, maar ook wat grotere formaten. Agressiever ook! Met kinderen vond ik het zelfs een beetje spannend, toen ik binnen 5 minuten een huilende volwassen vrouw tegenover me had staan omdat er zo’n brutale grote aap in haar mooie lange zwarte haren hing. Toen mijn man vervolgens de grijpgrage lange apenvingers van mijn kleuter afhaalde en vervolgens zelf werd gebeten, wisten we ‘opletten geblazen!’

Apen all over the place

‘On top of the rock’ zit een leuk barretje waar je lekker kunt eten en drinken met een prachtig uitzicht. Aan de andere kant van het glas zie je de apen rondlopen, poseren en zonnen. Daarna hebben we nog even buiten gelopen. Je kunt een hele dag rondlopen op die berg, grotten bezoeken en nog veel meer. Met kleine kindjes en een temperatuur van 35 graden was het voor ons al een mooi avontuur om met de kabelbaan naar boven te gaan en de vele apen te bezichtigen. We hebben in korte tijd veel gezien. Kleine apen en grote apen. Mannetjes apen en mama apen met baby aapjes. Slimme mensen en domme mensen. Overal staat aangegeven dat je geen eten en drinken mee mag nemen. De apen pikken namelijk alles. Maar wat komt daar vanuit het restaurant naar buiten lopen? Een vrouw. Wat heeft ze bij? Eten. Je gelooft het niet. Een ba-naan. Serieus? Ze pelt de banaan. De banaan beweegt zich naar haar mond. Nee fout. ZIJ beweegt de banaan naar haar mond. In de verte had ik Donkey Kong al aan zien komen. Ja hoor. Bam. Weg banaan. Een gillende hysterische vrouw verdwijnt in de verte en voor me zit een relaxe, wat dikkere (hij weet hoe het moet) aap te smullen van zijn lekkere banaan. Die zelfs voor hem gepeld is. Wat een luxe. De foto’s die gemaakt worden, neemt hij maar voor lief en hij geniet in de schaduw van zijn lekkere banaan.

Met kinderen in Gibraltar

Vanaf dat we aankwamen op de parkeerplaats totdat we weer terug waren bij de auto zijn we ruim vier uur weggeweest. We hebben veel gezien en het was een heel erg leuke ervaring met de kinderen. Je kunt uitgebreide dagtochten maken die zo’n acht uur en heel wat euro’s kosten, je kunt ontzettend veel doen en zien in Gibraltar, maar met kinderen is het ook erg leuk om een kort bezoekje te brengen aan deze ‘apenrots’. Gebruik je eigen fantasie en wees zelf de beste gids ever.

Leerzaam door nipple gate

Onderaan de berg wachten we op een bankje op bus nummer 10 die ons tot aan de grens brengt. We praten nog wat na. Mijn kleuters praten over de mama apen met de baby’tjes en over dat ene aapje dat aan de borst van zijn moeder dronk om vervolgens in haar armen in slaap te vallen. Mijn fout om de link met ‘de mens’ te maken. En dan bedoel ik de connectie met borstvoedende mama’s. Aap of niet. Ik kon het mondje van mijn kleinste kleuter nog net ontwijken, die al happend a la carte ging. Maar vervolgens sloeg ze in een onoplettend moment nog een keer toe, toen ze de beha van haar mama even naar beneden trok, de zaak kort maar krachtig bestudeerde en met een knik bevestigde, wat ik zo net al had verteld. Een leerzaam bezoek, dat was het dus ook. Zeker te weten.

Bijtende apen, tongende apen en rabiës

Op de terugweg in de auto liggen onze drie kleine aapjes al snel te slapen, doodop van de indrukwekkende middag. In de auto bel ik nog even met de zorgverzekering.. ‘Ik bel even namens mijn man, wij waren net in Gibraltar en daar is hij gebeten door een aap, althans dat denkt hij’. Vanuit een ooghoek zie ik hem een bedenkelijk gezicht trekken. Ik besef me dat die mevrouw aan de andere kant van de lijn nu in haar vuistje zit te lachen. Ja sorry hoor, hoe moest ik het anders zeggen? Ik zag gewoon geen bloed of tandafdrukken staan. Ze stelt ons gerust met de mededeling dat er in Gibraltar geen rabiës voorkomt en anders was de enige kans op eventuele besmetting door contact met bloed of speeksel. Aangezien hij niet heeft staan tongen met een aap en ze geen bloedbroeders zijn, kunnen we met een gerust hart onze reis naar het vakantiehuisje voortzetten.

Een groot avontuur

Terwijl we rustig verder rijden en genieten van het uitzicht, hoor ik op de achterbank een half slapende kleuter, ‘mama, ik vind het echt leuk dat ons huisje in Spanje een naam heeft, want normaal hebben we altijd een nummer’. Ik lach naar haar, ze lacht terug.

‘Mama, welke aap vond jij het leukste?’, ze lacht wanneer ik haar vertel dat de mama aap met het kleine baby’tje mijn favoriet was. Vervolgens likt ze een ‘rabiës-vrij zweet druppeltje’ van haar bovenlip, gaat weer onderuit in haar gordel hangen en ze slaapt weer verder.

‘Mama, denk je dat die apen namen hebben?’, hoor ik na twee kilometer. Ik kijk om en zie dat haar ogen ‘op half 11’ hangen. Ik vertel haar mijn twijfels en ze haalt ook haar eigen bruine schoudertjes op, ‘ik weet het ook niet, misschien zijn sommige apen wel tweeling en dan zijn ze gewoon dezelfde’. Wat een avontuur was dat weer. Wat een indrukken. Vooral voor die kleine apenkoppen van ons.

Na weer een kilometer draai ik me om en nu kijk ik in de verdrietige ogen van onze oudste kleuter, ‘ik wil niet weg, ik wil voor altijd hier blijven’. Ik stel haar gerust met de woorden dat we hier nog een hele tijd zullen blijven. Ik hoor een tevreden zucht. Ze staart naar buiten en ik doe hetzelfde. Met een grote glimlach. Een avontuur in Gibraltar, dat was het zeker.

---

Volg Inspirerend Gekwebbel op Instagram of Facebook