Dingen die ik wil onthouden

"Kijk pap!"

roept ze tegen het kind in hem

"Deze takken samen zijn een hut"

Een zaadje is gepland en missie hut een serieus gegeven.

Ik kijk er naar vanaf een afstandje

Enthousiaste kindersnoetjes en een grote papa snoet. Allemaal met rode wangetjes van de kou, het deert ze niet..

Af en aan lopen ze met takken eigenlijk net te groot om te tillen. Het kleine jongentje rent rond, maar anders dan in de stad, blijft hij hier als automatisch in de buurt. Ook hij zeult als vanzelf met takjes en maakt hier ondertussen stevige mannen geluiden bij. Het tweede meisje oppert zich te buigen over het kampvuur voor in de hut, wat al snel gezellig knispert in haar fantasie.

"Mam? Kom je even je handen warmen hier".

Dat doe ik natuurlijk. Bukkend de hut in, mijn ijskoude handen boven het fantasievuur

En het vat vlam, dwars door mijn hart

Ik heb jullie zo lief