De magie van regenplassen en peutergeleid wandelen

De regen is net opgehouden en je peuter staat te trappelen, regenlaarzen aan, klaar om naar buiten te gaan. Je eerste gedachte is misschien om de plassen te vermijden, maar wat gebeurt er als je dat loslaat en je kind de route laat bepalen?

Vanmiddag, na de regenbuien, besloten Tennessee en ik een wandeling door de buurt te maken. Met haar nieuwe regenlaarzen aan en gehuld in haar stevige buitenspeelpak, was ze meer dan klaar voor een avontuur. Dit was geen gewone wandeling; Tennessee mocht deze keer bepalen welke kant we op gingen. Bij elke kruising koos ze een richting, en ik volgde haar zonder vragen te stellen.

Onderweg verzamelde ze zoals altijd haar schatten: takken, blaadjes, eikels, stenen en zelfs schelpen. Maar dit keer had ik geleerd van eerdere wandelingen en had ik een tasje meegenomen voor al haar vondsten. Ze straalde van plezier toen ze elke nieuwe ontdekking veilig in haar tasje stopte.

Maar het echte plezier begon zodra ze de plassen ontdekte. Geen enkele plas was veilig. Ze rende erdoorheen, maakte grote sprongen in het water en lachte hardop terwijl de spetters om haar heen vlogen. Bij de grootste plas kon ze de verleiding niet weerstaan om er middenin te gaan zitten. Mijn eerste instinct was om haar tegen te houden mijn "nee" zat al op het puntje van mijn tong. Maar binnen een paar seconden bedacht ik me: waarom eigenlijk niet? Ze droeg een waterdichtpak en we waren dicht bij huis. Waarom zou ik haar niet gewoon laten genieten van het moment?

Dat moment, waarin ik besloot mijn controle los te laten en haar vrijheid te geven, bleek een van de hoogtepunten van de dag. Tennessee genoot volop, en ik moest lachen terwijl ik toekeek hoe ze genoot van de plas. 

Spelen in regenplassen lijkt misschien alleen maar leuk, maar het brengt ook waardevolle voordelen met zich mee:

-Het stimuleert de zintuigen, het ervaren van verschillende texturen draagt allemaal bij aan haar ontwikkeling.

-Bewegen in de buitenlucht is altijd goed om energie kwijt te raken en de motorische vaardigheden te ontwikkelen.

Naast het plezier van de plassen, was het feit dat Tennessee de route mocht bepalen ook een waardevolle ervaring:

-Door haar de leiding te geven, gaf ik haar een gevoel van controle. Ze straalde van trots omdat zij mocht bepalen welke kant we op gingen.

-Bij elke kruising moest ze kiezen. Links of rechts? Zo leert ze nadenken over beslissingen en de gevolgen ervan.

-Omdat zij de weg koos, was ze extra alert op wat er om haar heen gebeurde en waar we waren. 

Door Tennessee de vrijheid te geven om haar eigen route te bepalen en haar te laten genieten van het spelen in regenplassen, hebben we samen iets bijzonders beleefd. Het herinnert me eraan dat het soms goed is om controle los te laten, de kleine avonturen te omarmen en je kind gewoon kind te laten zijn.

Hoe zit het met jou? Heb jij weleens je peuter de leiding gegeven tijdens een wandeling of ze lekker laten spelen in regenplassen? Laat een reactie achter hieronder, of deel je ervaring met me op social media.