De druk van alles willen.

Als ik iets doe wil ik dat het leuk is, en goed is. Maar sinds dat Cato er is kan ik af en toe een beetje door slaan.

Bijvoorbeeld nu met Sinterklaas.

Het huis is een beetje versierd, de raamstickers zijn weer geplakt en we zetten iedere dag haar schoen. We oefenen de hele dag sinterklaasliedjes

We kijken Sinterklaas films en we gaan ook zeker pepernoten bakken.

Maar het allerliefst wil ik alles eruit halen. Lees: nog meer.

En soms denk ik, doe ik het wel goed? Is dit wel leuk! Terwijl ik dondersgoed weet dat ze met de helft al even blij was geweest!

Het is een beetje de druk die word opgelegd.

Hetzelfde als met kinderfeesten of met kerst.

Het idee was een eigen kerstboom.

En we wilde ook gaan beginnen met ieder jaar zelf een nieuwe kerstvakantie uitzoeken.

Ik kan wel 10 soorten advent kalenders opnoemen die ik haar wil geven!

Het is ook leuk om zelf doosjes met een strikje in je boom te hangen met een klein cadeautje erin. Of een leuke kerstkrans samen maken, of samen een snoephuis bouwen. Ik wil de cadeau’s mooi ingepakt hebben. Ik maak een tal van plannen, maar ik weet uit ervaring dat het zo ineens kerst is. Via Instagram kom je ook zoveel leuke dingen tegen en wil ik overal aan meedoen.

Het liefst wil ik me helemaal onderdompelen in de feestdagen.

Maar goed, het hele punt van het verhaal is dat ik mij veel te gek kan maken of het wel goed genoeg is. Ik heb het er wel eens met vriendinnen over en merk dat dit gevoel vaak wel herkend word.

Is het de stress waard?

Perfectionisme zat altijd al in me en is natuurlijke een fijne eigenschap maar soms is goed ook goed genoeg.