10 jaar geleden
Zijn het nachtmerries of een nieuwe fase?
Het lijkt wel of hij ergens bang voor is.. Kon hij het maar uitleggen.
Tygo is nu 22 maanden en nog geen kei in praten. Het begint wel te komen, de losse woordjes maar hij weet niet hoe hij iets duidelijk moet maken (behalve dat hij een speeltje wil waar hij niet bij kan, honger of dorst heeft)
Sinds een paar dagen wil hij niet alleen voor zijn middagdutje maar ook voor de nacht zijn bed niet in.
Zodra ik hem in bed leg en z'n pyjama aantrek en z'n tandjes gepoetst heb begint de drama.
Hij zet het op een gillen en blijft 'Mamaaaa' roepen. Echt hartverscheurend.
Ik heb al van alles geprobeerd; een nachtlampje, geen nachtlampje maar het licht in de gang, bij hem liggen tot hij slaapt, een t-shirt met mijn geur bij hem leggen, een flesje water geven tegen een droge mond, .. noem het maar en ik heb het geprobeerd.
Na een uurtje, hooguit anderhalf, zit hij weer rechtop in bed te huilen en te roepen.
's Nachts kruipt hij bij mij in bed en dan leg ik hem weer terug als hij in slaap gevallen is.. Na een uur huilt hij weer of ligt hij weer bij me.
Op de momenten dat hij zo overstuur is kan ik niks doen.. Hij maakt zich helemaal stijf en hij wil niks. Niet eens een knuffel van mij of mijn man.
De knuffels die op z'n kast stonden moesten ook ineens weg van hem.. hij zat er al huilend naar te wijzen dus tilde ik hem op en hij zwaaide er met zijn arm naar. Dus de knuffels zijn van z'n kamer af.
Inmiddels ben ik aardig moedeloos aan het worden en weet me hier geen raad meer mee.
Het enige dat ik kan doen is hem proberen te troosten en in slaap te helpen.
Ooh wat vind ik dit naar voor mijn kleine schat...
