Ziekenboeg

Zelf ziek zijn en een dochter hebben van bijna 1.5 jaar gaat niet echt goed samen. Al helemaal niet als je dochter zelf ook al een week niet fit is en ook nog doorkomende kiezen heeft en om iedere poep en scheet moet huilen.

Mijn hele hoofd zit vol en mijn oor doet pijn, ik hoest de longen uit mijn lijf en ik slaap slecht. (Negatieve corona test gelukkig). Amy slaapt al een paar nachten slecht, gelukkig gaat mijn lieve Jeroen er dan uit. Dat Amy slecht slaapt en ook niet fit is helpt ook niet mee aan haar humeur. Tegenwoordig zegt ze ook al overal nee op en is ze de hele dag op boevenpad. Omdat ze verhoging heeft en ook hoesterig/snotterig is, kan ze niet naar de opvang. Dus Amy en ik zitten al 3 dagen op elkaars lip ziek te zijn. Ik kan je zeggen dat het erg pittig is. Ik snap dat zij niet snapt dat ik ziek ben, normaal heb ik namelijk alle geduld van de wereld met Amy en dat is nu toch wel minder. Dus dan komen er soms ook weer schuldgevoelens als ik een beetje kortaf doe tegen Amy en minder gezellig met haar doe. Gelukkig neemt Jeroen het, zodra hij thuis is, van mij over en kan ik richting bed vertrekken. Ik heb altijd al respect voor alleenstaande moeders, maar met dit soort dagen al helemaal. Vandaag is gelukkig de oppasdag van mijn moeder, zij heeft Amy vanmorgen opgehaald. Zo heeft Amy alle aandacht en zorg van oma en heb ik even alle rust voor mezelf om bij te komen. Hopelijk voel ik me snel weer als de foto hierboven.