WEL Sinterklaas vieren maar NIET LIEGEN

Vertrouwen

Bij ons thuis is vertrouwen echt een kernbegrip. Iedereen moet zich veilig voelen om zichzelf te kunnen zijn. Ik hoop dat mijn dochters mij altijd alles eerlijk durven te vertellen en dat zij mij in vertrouwen nemen wanneer ze ergens mee zitten. Nu zijn ze nog heel erg jong maar alles wat ik nu doe of zeg heeft wel invloed op de personen die zij gaan vormen. En heeft dus ook invloed op de band die wij met elkaar opbouwen. Ik probeer Ivy (2 jr) zo jong als ze is, al serieus te nemen (hierover zal ik ook een blog schrijven!) En als ik tegen haar lieg neem ik haar eigenlijk in de maling. Ik wil dat ik nooit maar dan ook nooit over iets hoef te liegen tegen mijn kids. 

Dit heeft alles te maken met Sinterklaas

In Nederland heerst de traditie om kinderen echt daadwerkelijk te laten geloven dat er één Sinterklaas is die met zijn paard en pieten over de daken gaat om alle kindjes een cadeautje te geven in hun schoen. Alle vragen die dit fenomeen oproept bij kinderen worden beantwoord met nog meer leugens. Kinderen worden bang gemaakt dat als ze niet lief zijn ze worden meegenomen in een zak naar Spanje. En als je het hele jaar niet lief bent geweest krijg je geen pakjes met pakjesavond. Voor mij voelt het gewoon echt vreselijk om te liegen tegen mijn kids. En al helemaal vreselijk om ze bang te maken met dit soort verhalen. Ik moet ze laten geloven in een sprookje dat ik later van ze afneem. Om ze te laten ontdekken dat zelfs mama en papa tegen ze liegen! Dat wil ik niet. Ik wil dat mijn kinderen weten dat mama en papa altijd eerlijk zullen zijn.

Dan ontneem ik mijn kinderen een feest

Ik heb vele verhalen gelezen van volwassenen, en volwassenen gesproken die zijn opgegroeid zonder het Sinterklaas sprookje. Zij wisten vanaf het begin dat het een sprookje was. En zij hebben dit dus totaal niet als vervelend ervaren. Wat ik wel ergens verwachtte. Zij hebben hele fijne herinneringen aan Sinterklaas en zijn blij met de keuze van hun ouders er niet over te liegen. Door deze verhalen sta ik nu 100% achter mijn keuze. Ik ga mijn kinderen niet voorliegen maar ik zal ze ook het feest niet ontnemen. Onze Sinterklaas gaat gewoon een andere draai krijgen dan de traditionele Nederlandse Sinterklaasviering.

Sinterklaas anno familie Amanda

Sinterklaas was een man die geld gaf aan de armen in zijn tijd. Doordat hij deze daad verrichte werd hij erkend als een goedheiligman. Het eren van deze goedheiligman werd de traditie die wij hedendaags kennen. Wij zullen dus gaan vieren dat het goed is om belangeloos te geven en een ander daar blij mee te maken. Wanneer de kleintjes wat groter zijn zal ik ze daarover na laten denken rond deze tijd van het jaar. Ze zullen zelf ook anderen blij mogen maken met hetgeen wat zij zelf willen geven. Zij mogen zelf voor Sinterklaas spelen! En ik zal ze dus vertellen dat wij Sinterklaas vieren omdat Sinterklaas heeft laten zien dat het fijn is om te geven zonder enige verwachting. In Nederland vieren we dat, door het verhaal na te spelen. Het sprookje van het geven van cadeautjes maar ook van het krijgen van cadeautjes blijft bestaan. En zelfs pakjesavond blijft hetzelfde, want dat zullen we naspelen. Mijn kinderen hoeven niet bang te zijn tijdens deze weken en hoeven ook niet te worden voorgelogen. Het verhaal is dus waar, maar Sinterklaas zelf bestaat niet meer en hij kan ook geen onmenselijke dingen. De Sinterklaasviering krijgt wat mij betreft alleen een mooiere lading.

Maar hoe gaat mijn kind het nu niet verpesten voor een ander?

Tegen de tijd dat mijn dochters naar school gaan zal ik ze uitleggen dat andere kindjes geloven in het nagespeelde verhaal. En dat de ouders daaraan meewerken. Maar ik ga ze verder niks opdragen. Mijn kind hoeft niet mee te doen aan de leugen van een ander. En dat wil ik ze ook zeker niet leren. Ik ga er niet te veel nadruk op leggen want ik denk dat als ik ze nadrukkelijk vertel dat ze Hun mond moeten houden, ze juist het averechtse gaan doen. Kinderen die heilig geloven in Sinterklaas zullen door mijn dochters echt niet van de wijs worden gebracht. En als het kind wel thuiskomt en zegt dat mijn kind wat anders heeft gezegd, kan de ouder daar vast ook weer een leugen over verzinnen.

Waarom deze blog?

Ik heb bij dit alles nooit echt stil gestaan totdat ik zelf kinderen kreeg. Ik las op instagram bij @sabbsworld dat zij ook niet liegt over Sinterklaas en dat zette mij aan het denken. Liegen tegen mijn kinderen wil ik niet, en ook voor een traditie ga ik dit standpunt niet veranderen. En ik begrijp heel goed dat de meningen hierover verschillen, en dat is ook helemaal niet erg. Maar dit gaat mijn manier zijn van het vieren van Sinterklaas. En ik deel het omdat wellicht een ander met hetzelfde worstelt of omdat ik een ander aan het denken kan zetten! Ik houd van inzichten delen dus wees ook vooral niet bang om jouw inzichten te delen in een reactie!