Wat zijn wij ontzettend trots op dit mannetje

19 maanden ben je, en wat heb je al ontzettend hard gewerkt! Maar wat moet het ook allemaal enorm verwarrend voor je zijn geweest.

Geboren met een hoorverlies van 50/60db dus harder geluiden "hoorde" je. Met 8 weken gemeten op 70/80 db verlies. De dingen die je hoorde werden minder. Je kreeg je gehoortoestellen en droeg ze met plezier, we zagen reacties. Wat waren we daar blij mee! Zou jij jezelf kunnen redden met gehoortoestellen?

4 maanden, herhaling gehoortest, we zagen ook minder reacties. Je liet een wisselend beeld zien tussen de 70 en 110 db. Mede op ons eigen verzoek werd je aangemeld bij het ci team. Het beeld wat je ons liet zien was te onduidelijk. Je toestelletjes werden hoger gezet. Je droeg ze niet meer graag, alsof je er geen uitdaging meer in had.

7 maanden, je kreeg buisjes en direct een uitgebreide hoortest. De uitslagen waren dubbel, je had een groter verlies dan verwacht, maar te weinig om t ci traject in te gaan. Advies andere hoortoestellen die harder kunnen. Zo gezegd zo gedaan.

We kregen je gehoor gewoon niet goed in beeld, het leek alsof je de ene x beter hoorde dan de andere. Toen kwam bij ons heel sterk het gevoel, jij gaat je niet redden met een hoortoestel. Zowel papa als ik hadden dat gevoel. Dit gevoel spraken we uit in het ziekenhuis en het audiologisch centrum. Ze wilden meer en meer en nog meer testen en aankijken. Zoals ze het noemen, je was een grensgeval.

Wij vonden dit zo enorm frusterend en voor ons gevoel verloren we zoveel kostbare tijd. Je achterstand werd groter. We gingen opzoek naar een second opion. In België ligt de grens voor implantatie lager, onze keus was al snel gemaakt.

Waar ze hier in Nederland al maanden overdeden, onderzoek op onderzoek nodig hebben. Was in België in 1 middag gezien. Je reacties waren onvoldoende, de proffesor adviseerde een ci, en adviseerde ook om er niet te lang mee te wachten! 

Dubbel dubbel dubbel, want de zorg in België is zo anders, en als we je al laten opereren dan liever in Nederland.... Het gaf toch een vertrouwder gevoel.

Het leek wel alsof die second opion iedereen wakker schudde, want opeens werden er duidelijke afspraken gemaakt. We zouden nog 1 maand aankijken met wederom nieuwe instellingen in je gehoortoestel. Als er dan nog onvoldoende resultaat zou zijn, zou ook het ci team hier willen overgaan tot implantatie. We besloten dit af te wachten, ondertussen werd je wel alvast op de lijst gezet, zodat je dan ook vrijwel meteen geholpen kon worden.

Na die maand, liet je nog altijd onvoldoende resultaat zien. We kregen direct een operatie datum. Maar wat voelt t ontzettend dubbel om een mooi gezond mannetje te laten opereren. 

15 augustus ben je geïmplanteerd, 10 september zijn jouw "oren" aangezet. We zijn nu 6 maanden verder, je hebt onlangs je logopedisch onderzoek gehad. En wat doe je het ontzettend goed! Je ligt qua spraak/taal vrijwel gelijk met je leeftijdsgenoten, je woordenschat en begrip daarin tegen springen er weer hoog bovenuit.

Wat hebben wij veel twijfels gehad over wel of geen ci, en klopt ons gevoel wel, doen we hier wel goed aan. Als we nu kijken, naar jou, hoe graag je de ci draagt, hoe vrolijk je bent, hoe jij jezelf ontwikkeld, dan weten wij, dit was de juiste keus voor jou!

We zijn zo ongelooflijk trots op jou!