Wat toelichting bij ons Kawasaki verhaal
Omdat ik weet dat het verhaal soms wat warrig was.
In mei was Mathiz voor het eerst ziek: lichte koorts, braken, diarree hangerig, snot, noem maar op. Vermoedelijk heeft Mathiz hier een buikgriep of iets dergelijks gehad. Waarna wij de stomme pech hadden dat deze stomme ziekte muteerde in Kawasaki.
Wij hebben vanaf begin juni tot aan de opname 3w lang elke 2 a 3d bij een kinderarts in uza geweest. Ik neem haar niets kwalijk, ze was een arts in opleiding, ze had nog nooit Kawasaki gezien. Daardoor zocht ze op een verkeerde plaats naar antwoorden. Maar ze heeft 3w lang elke consultatie om een bloedname gevraagd, zo vaak zelfs dat mathiz de gang en verpleegsters al kende en in paniek raakte nog voor ze iets deden. Ook zij kende hem al snel en goed. Een jaar na we mathiz bijna een eerste keer hadden kunnen verliezen toen zijn tong in zijn gehemelte klapte, had hij bijna opnieuw in een levensbedreigende situatie kunnen zitten. Wij hebben geluk gehad.
Eveneens wil ik alle mensen bedanken die bloed doneren. Dit is van ongelooflijk belang geweest voor Mathiz. Eveneens wil ik oproepen als er nog mensen zijn die nog niet doneren, denk er over na om het toch te doen, aub. Je kan mensenlevens redden... er zijn van sommige bloedgroepen enorme tekorten.