7 jaar geleden
Wat is er mis met hem?
Sinds 3 weken gaat het niet zo goed met mijn zoontje. Hij lijkt in een eigen wereldje te leven.
Ik heb hem al 10x zijn naam genoemd en nog steeds krijg ik geen reactie. Ik zwaai met mijn hand voor zijn gezicht, "Hallo, hoor je me?"
Nog steeds niks, geen reactie.
Een tijdje heb ik gedacht dat hij Oost-Indisch doof was want wanneer ik het woord 'koek' zei dan reageerde hij gelijk. Maar zelfs dát doet hij niet meer..
Mijn zoontje van bijna 2 lijkt in een andere wereld te zitten. Ik kan amper nog contact met hem maken en wanneer dat wel lukt kijkt hij mij nog amper in de ogen.
Hij heeft sinds 3 weken ineens gekke uitspattingen. Het lijkt erop dat hij dan moe is en 'dingen' om zich heen ziet, hij kijkt dan ook vaak bewust naar 1 plek in de ruimte. Soms beweegt hij zijn handjes hard richting zijn hoofd of borst en begint dan superhard te gillen en/of te lachen.
De eerste keer dat dit gebeurde vond ik het grappig, de tweede keer ook, de derde keer ook.. maar toen het diezelfde dag een vierde keer gebeurde en alle andere dagen daarop ook, begon ik mijzelf af te vragen of dit wel normaal is. Ik maakte mij ineens best wel zorgen om hem.
Ook de nachten zijn sinds 3 weken gebroken. Hij wordt vaak midden in de nacht wakker en krijgt dan weer zo'n uitspatting.
Hij kon vanaf 7 maanden al praten, had een woordenschat van ongeveer 20 woorden. Hij zwaaide, klapte, lachte de hele dag door en had energie voor tien. Hij was echt de clown in huis en maakte iedereen aan het lachen met zijn humor en charme.
Maar nu, nu lijkt hier niets meer van over te zijn.
Soms zit hij een uur lang te pulken aan iets en haalt hier dan zijn voldoening uit. Hij praat niet meer, wijst alleen maar en zegt de hele tijd 'die die die.' Spelen met andere kinderen doet hij niet en zijn jongere zusje negeert hij. Een tijd geleden gaf hij haar iedere dag nog een knuffel en een kus, nu lijkt zij voor hem niet meer te bestaan.
Ik geniet daarom intens van de momenten dat hij met mij komt knuffelen, dat doet hij gelukkig dagelijks!
Maar.. mijn zonnestraaltje is weg, ergens ver weggestopt.
Binnenkort gaan we vervroegd naar het consultatiebureau en ik heb intussen al een homeopaat en osteopaat ingeschakeld.
Ik ben best wel een bewuste moeder en ik ben dus ook redelijk streng als het gaat om voeding, opvoeding en medicatie. Ik wil namelijk zien te voorkomen dat mijn kinderen hier iets aan zouden overhouden.. en JUIST zoiets als dit.
Maar deze genoemde zaken halen helaas niet weg wat er in het verleden is gebeurd...
Een verleden met huiselijk geweld voor, tijdens en na de zwangerschap.
Drie weken geleden was er na een lange rustige periode dus weer een hele heftige ruzie en dit is zijn reactie hierop.
Mijn moederhart huilt...
Ik heb het gevoel dat ik heel, heel hard heb gefaald.
Anoniem
Graag attendeer ik je op een Luisterkind sessie http://sensety.nl bij Pascale. Spreek uit ervaring en is heel bijzonder en helpt erg goed. Succes en hopelijk ben je hiermee geholpen.
Anoniem
Hoi, normaal reageer ik niet echt op berichten, maar ik moet je heel eerlijk bekennen dat ik mij en mijn zoontje volledig herken in jouw verhaal. Daarom dacht ik, ik ga toch even reageren. Wij, ik en mijn drie kinderen, hebben ook een situatie van vreselijk huiselijk geweld meegemaakt en mijn zoontje reageerde daar vrijwel precies hetzelfde op. Nu heb ik na 3 jaar eindelijk bijna volledig mijn vrolijke zoontje weer die hij voorheen was. Mijn enige redmiddel was het totaal verbreken van het contact met hun agressieve vader en de kinderen een stabiele en rustige omgeving geven. Bij hem begon het ook toen hij 2 en een half was, inmiddels is hij 6. Het hoeft natuurlijk niet daarmee te maken te hebben, maar ik dacht ik ga je toch in grote lijnen mijn verhaal vertellen. Ik weet niet of je mijn mailadres kunt zien, maar anders mag je me altijd mailen. Heel veel sterkte en ik hoop dat iemand je kan helpen hierbij! Speltherapie is trouwens sowieso heel goed in dit soort situaties ;) Groetjes
Anoniem
Ik ben helemaal niet van de alternatieve geneeswijze ed. Maar onze zoon hebben wij bij een mesoloog laten doormeten of hij een reactie heeft gehad op de BMR prik (omdat hij sterke gedragsverandering had sinds die prik). Daar kwam niets uit. Wij zijn toen met hem naar sensorische integratie therapie gegaan en dat heeft en doet hem zo veel goeds. Op alle fronten. Ik hoop dat je zoontje snel weer de veiligheid en rust terugvindt die hij voorheen had.
Anoniem
En ook wat Paint it black zegt.. Ik zou niet te snel zelf de diagnose stellen en hierop handelen maar echt even de huisarts mee laten kijken of er niet iets fysieks aan de hand is. Wil niet betweterig doen maar ik maak me oprecht zorgen als ik dit hoor.