Wat als je kind niet meer wil eten?

Herkennen jullie het als ik zeg dat onze zoon niet meer wil eten?Het is inmiddels al zo'n 2 weken aan de gang en het wordt van kwaad erger, lezen jullie mee?

Maeyson is altijd een onwijs goeie eter geweest, sterker nog, eten was leven!In ongeveer 2 weken tijd is dat compleet omgeslagen naar inmiddels al 3 dagen helemaal niks meer eten. "Helemaal niks meer?!" hoor ik je denken. -Nee, zelfs een koekje wordt afgewezen of na een half hapje uitgespuugd!

Het begon bij een keer een ontbijt of lunch overslaan, maar tegenwoordig wordt letterlijk alles, zelfs zijn lievelings "het avondeten" overgeslagen. Je probeert in het begin van alles, boos worden, negeren, aanmoedigen, beloningen aanbieden. Maar naarmate de weken verstrijken en het nu al een aantal dagen compleet niets eten is, begint mijn moederhart toch echt te breken. Ik voel me zo machteloos en verdrietig. Zal hij niet lekker in zijn vel zitten? Wanneer en waarom ging het mis? Heeft hij ergens anders last van? Er spookt echt van alles door me heen..

OnzekerIedere ouder wil natuurlijk dat zijn of haar kind goed eet, eten is tenslotte van levensbelang. Je snapt vast dat ik al aardig wat tranen heb weggepinkt, het maakt me zo ontzettend onzeker. Vooral de manier waarop hij op eten reageert raakt me. Hij is niet boos of opstandig, eerder het tegenovergestelde: hij probeert het wel. Niet altijd, maar als hij het probeert is het na 1 hap al dat hij het uit zn mond haalt en/of spuugt. Hij zegt dan dat hij niet kan kauwen, slijm in zijn mond heeft of gewoon het toch niet wil. De manier waarop breekt mijn hart, want niet eten is toch niet gezond?

Na dit weekend denk ik. Kom op Marisa, schouders eronder en positief blijven! Dat is tenslotte het allerbelangrijkste. Naast die positieve vibes knallen we er ook nog even een extra potje liefde in. Meer bewuste aandacht en meer 1 op 1 aandacht in de hoop dat dát wat oplevert.

Plan van aanpakNaast dat extra potje liefde gaan we ook voor de vibe; Let it gooo!We blijven gewoon hetzelfde ritme houden. Vaste tijdstippen dat we eten waarbij hij zelf de keuze mag maken of hij bij ons aan tafel komt zitten of niet. Wil je niet eten? Prima, maar dan ook niets tussendoor en pas weer eten als wij het zeggen/ook gaan eten.Tijdens het eten geven we geen aandacht aan zijn (niet-eten) gedrag maar zorgen voor een gezellige sfeer en praten over leuke dingen.Zolang hij goed drinkt en niet drastisch afvalt, want dit houden we natuurlijk goed in de gaten, weten we dat het vanzelf goed komt. Want één ding is in ieder geval zeker, een kind hongert zichzelf nooit uit en heeft hij honger, gaat hij vanzelf eten!

Het is een fase..

''Lieve Maeyson, hopelijk ben je gauw weer de oude en (vr)eet je weer alles wat los en vast zit! Aardappels, groente en vlees (lievelings), soep met rijst, broodjes pindakaas met Nutella, worst en chocola. Wat jij wil en ik maak het allemaal voor je, met LIEFDE!''

Liefs,

Marisa