4 uur geleden
Waarom wij kozen voor Montessori-onderwijs
Vrijheid, zelfstandigheid en leren met echte materialen
Aan beide kanten van onze straat zit een basisschool. Super praktisch, zou je zeggen. Toch kozen wij voor een school die iets verder weg ligt. Waarom? Omdat daar Montessori-onderwijs wordt gegeven. En met kinderen zoals Julie (en straks Lou, Joe en Lenni) wisten we meteen: dit is de perfecte plek.
In het begin twijfelde ik wel even.
Wat als Julie straks geen vriendjes zou hebben in de buurt?
Maar die twijfel verdween al snel toen bleek dat haar beste vriendje en vriendinnetje uit de klas ook gewoon bij ons in de wijk wonen. Het voelt fijn om te weten dat meer ouders bewust hebben gekozen voor een plek die bij hun kind past.
Lou zit nu in het peuterklasje, dat onderdeel is van een grotere kinderopvangorganisatie. Normaal gesproken sta ik niet helemaal achter hun visie, maar doordat ze nu ook Montessori-onderwijs integreren, ben ik daar heel blij mee. Ze volgen een opleiding om de Montessori-principes al vanaf de peuterspeelzaal toe te passen. Zo kunnen kinderen als Lou al jong beginnen met leren volgens deze aanpak.
Wat mij zo aanspreekt aan Montessori is hoe de kinderen leren door te doen, met prachtige materialen die speciaal ontworpen zijn om nieuwsgierigheid en zelfstandigheid te stimuleren. Alles heeft een doel, van houten puzzels tot rekenmaterialen, en kinderen werken in hun eigen tempo. Het is echt gericht op hun ontwikkeling en interesse. Wat ook bijzonder is: kinderen krijgen veel vrijheid binnen duidelijke kaders.
Zo mag Julie bijvoorbeeld zelf bepalen wanneer ze haar fruit op eet
Tijdens de rondleiding was ik verkocht. De juffen zaten op de grond tussen de kinderen, die werkjes deden op kleedjes. Ze waren als een veilige haven waar de kinderen naartoe konden voor vragen of een beetje hulp. Die interactie, de rust en de aandacht – dat is wat ik zocht. Julie is geen kind dat uren stilzit aan een tafel, en ik weet nu al dat dit ook voor Lou geldt. Ze hebben ruimte nodig om te bewegen, te ontdekken en te leren op een manier die bij hen past.
Thuis trekken we de Montessori-visie zoveel mogelijk door.
Het motto "leer mij het zelf doen" is bij ons echt ingebakken.
Julie en Lou smeren hun eigen brood, helpen met tafeldekken en kleden zichzelf al sinds jonge leeftijd aan. En ja, soms gaat er iets mis. Dan wordt er water gemorst, heeft Lou z’n broek achterstevoren aan of valt er iets op de grond. Maar dat hoort erbij, toch? Ik maak me daar niet druk om – het gaat om het proces, niet om perfectie. We combineren Montessori trouwens met andere visies, zoals elementen uit de antroposofie. Die mix zorgt ervoor dat we altijd kiezen wat bij ons gezin past.
Kiezen voor een basisschool is geen makkelijke beslissing. Ga je voor de praktische optie, of kies je iets waar je helemaal achter staat? Wij hebben voor dat laatste gekozen, en dat voelt goed.
Hoe heb jij een basisschool gekozen? Praktisch of juist bewust? Of sta je nog voor die keuze? Ik ben benieuwd naar jouw verhaal!
