Waar ging het mis?
Heel eerlijk? Geen idee...
Waar ging het mis?
Heel eerlijk? Ik heb geen idee. Natuurlijk wel wanneer de bom ontploft is, want daar was ik zelf bij. Maar wanneer of waar het mis ging? Geen idee.
Bij m'n geboorte? Toen ik een dreumes was? Of kwam het pas veel later? In de puberteit? Vertel eens pap en mam? Wanneer besloten jullie dat ik niet goed genoeg was? Dat alles wat ik deed en doe er niet toe doet? Dat het onbelangrijk is? Dat ik onbelangrijk ben? Dat ik altijd moest bewijzen aan jullie dat ik jullie liefde waard was?
Was het toen ik bleef zitten in groep 4? Omdat ik rekenen wat lastig vond? Wat was het moment? Welke gebeurtenis? Was het omdat ik meer aandacht nodig had thuis? Dat jullie sommen met me moesten oefenen die ik toch niet begreep?
En als jullie dan al eens interesse toonde werd er lacherig over m'n antwoord gedaan.
Hoe bedoel je dobbelsteen? Hoezo zie je die voor je? Waarom begrijp je het niet?
Laat maar. En daar begon het. Ik voelde me niet begrepen, niet gehoord, het kleine kind in mij.
Kon ik haar maar even knuffelen en vooral vertellen: Meisje, je doet er wel toe. Je komt er wel. Je bent veel slimmer dan men denkt. Laat je door niemand klein houden! Door niemand! Je bent sterk, sterker dan je zou moeten zijn, maar dat helpt je er doorheen! Ook deze storm gaat weer voorbij.
Herinneringen Groep 4 - ik was 7 jaar.