Waar bemoei jij je mee?

Ken je dat, je loopt in de winkel en je kind gaat huilen, wat daarna krijsen word. Want hij/zij mag iets niet? En dat er dan iemand naar je toe komt, die het beter weet? Dat je denkt '' Waar bemoei jij je mee?'' ....Dat dus.

De situatie die ik schetste is mij niet gebeurd, maar ik zie het wel gebeuren. Ook ik zie wel eens een kindje huilend overstuur, en denk dan iets. Maar denken en zeggen.. Nee ik zeg niks.. want ik weet hoe vervelend het is om kritiek dan wel semi kritiek te krijgen.

- Ik gaf borstvoeding. Maar Mace dronk heel vaak, heel weinig. Hij kwam wel aan, al was het net op het randje, al met CB besproken. Kon gewoon doorgaan, hij was gezond en geen enkele reden voor. Hij was gewoon veel aan het clusteren. Komt goed. Al vond (ex) schoonmoeder dat niet. Hij moest aan de fles. Want hij kwam niet bij. En kind word ook wel groot met de fles.  Ik wilde dit niet. Ik wist dat het wel goed kon komen. Wie was zij dat zij zich kon bemoeien met hoe ik mijn kind eten gaf? (Uit eindelijk ben ik overgestapt naar kunstvoeding omdat ik geen melk meer had na 2,5 maand. Ik heb nog 5 maanden gekolfd en dat ook gegeven maar het was niet genoeg voor volledige voeding)

Hulpverlening, uiteraard snap ik dat ze advies geven. Ik snap dat ze willen dat alles goed draait. Maar ze gaan er soms wel erg ver in. Door te pushen. Of dingen op te schrijven dat ik achteraf moet lezen.  Ze kwamen voor Luna op bezoek, en Riley (13) mocht niet op zijn telefoon terwijl ik de mijne wel gebruikten. (Hij mocht niet ivm huiswerk hij zit in de eerste van gymnasium) dat was zielig en niet positief opvoeden zoals ik moet doen . Ze schreven dit achteraf. Dat ik dus niet direct uitleg mocht geven.  Ze bemoeide zich in dit geval achteraf met mijn straf want ik werd er later op aangesproken face to face, en ze begreep niet dat ik wel op mijn telefoon mocht en hij niet. Ook na de uitleg niet.

Tegenwoordig ga ik met bemoeienissen anders om. Ik hoor het aan, en leg het naast mij neer. Of geef als feedback '' Fijn dat jij er zo over denkt, en bedankt voor je input, maar ik doe het op mijn manier''.

Mijn manier is niet altijd goed. Mijn manier is niet perfect. Ook ik word wel eens boos. Ook ik ben soms verdrietig. Ook ik doe dingen fout. Maar ik hoef er niet op gewezen te worden en dat andere hun mening opdringen die ik moet uitvoeren. Ook bij de hulpverlening leg ik veel naast mij neer. Ik voed mijn kinderen zoveel mogelijk positief op complimenteren etc.Maar soms moeten ze recht gezet worden voor huiswerk etc en dan is bijv in deze een afleiding van een mobiel NIET handig.