9 jaar geleden
verhaal van mijn bijzonder kinderen.
Ik wil vertellen hoe bijzonder mijn zonen. mooie ervaring met mijn kinderen en nu nog trotse met kinderen..
Zoals ik eerder vertellen dat ik doof moeder, niet goed zinnen schrijven, spelfout maar hoop ik dat jullie me verhaal wel goed begrijpen anders mag me vragen..
Ik wil vertellen over mijn zonen hoe ik troste met hem en niet kan zonder met mijn kinderen.
Sinds ze kleine waren al merken dat ik doof bent, ze roepen gewoon met zijn handen op mijn arm of benen.ochtend hoeven ze niet huilen, ze wachten gewoon tot ik wakker ben,
Als het mijn telefoon tring. ze rennen naar me en wijst naar mijn telefoon aan.. Als de deur gaat bellen, ze wijzen naar deur.. of mijn man me roepen terwijl ik in de keuken of boven. mijn kinderen gaan automatische rennen naar me om vader roept jou. ik voel me dat mijn kinderen beschermen me.
Alle kleine kinderen zijn veel slimmer dan volwassen dan jullie denken.
bij buiten als alarm gaat, of ambulance sirine of etc riepen ze me waarschuwig...
DAarom ben heel troste op mijn kinderen.....
NoorR
Nou, je mag trots zijn op je kinderen! Zeker omdat ze al merken waar ze jou ook mee kunnen helpen! Dus dat is zeker bewondering waardig! Je zult ze ook vast wel eens achter het behang willen plakken, haha, maar je hebt een leuk artikel gemaakt, en ik merk dat je super trots bent!