7 jaar geleden
Verbale Performale Kloof #5 Een extra gesprek?
Dachten we de testen, vragenlijsten ed hadden gehad... worden we opeens gevraagd om dinsdagmiddag langs te komen voor een extra gesprek.....
Ik was zo blij dat we eindelijk de uitslag van alle testen zouden krijgen zodat we met school eindelijk kunnen beginnen met een plan van aanpak en we misschien wat handvatten zouden krijgen voor thuis.
Maar in plaats van afgelopen donderdag het gesprek bleek dat toen pas de observatie op school kon plaats vinden. Dus dit werd uitgesteld naar de volgende woensdag. Prima, alles geregeld met werk en ook mijn man kon erbij zijn.
Krijgen we vrijdags een mail met de vraag of we naar aanleiding van de vragenlijsten dinsdag om 16:00 uur langs willen komen om wat dieper op bepaalde vragen in te gaan. Er kwam uit de vragenlijsten dat we nogal wat zorgen hebben om ons kind. Ja natuurlijk, anders doe ik dit toch allemaal niet. Omdat het voor mijn man niet zeker was dat hij vrij kon krijgen stuurde zij de vragen per mail naar ons toe zodat we het er alvast over konden hebben voor het geval dat mijn man niet mee kon.
Ik viel zowat van mijn stoel toen ik de vragen las. Het zijn vragen over hoe mijn zwangerschap was, de periode erna, hoe de hechting met papa en mama ging. Daarna nog wat vragen over zijn ontwikkeling, contacten met anderen, zindelijkheid ed. Ik kwam voor het feit dat mijn zoon problemen heeft op school. Ik vraag me echt af wat deze vragen hiermee te maken hebben. Ik begin een naar gevoel te krijgen dat dit een hele andere kant op begint te gaan.
Nu heb ik (op aanraden van school) dit traject zelf gestart en kan dus ook zelf mee stoppen als ik denk dat dit geen oplossing is. Oke, mijn man en ik gaan dinsdag naar dat gesprek maar ik ga vooraf wel even vragen waar deze vragen goed voor zijn.
Ik zal me wel weer veel te druk maken en letters op papier zijn natuurlijk een stuk confronterender dan gewoon de luchtige vraag "Hoe was je zwangerschap" maar toch... ik moet het nog maar zien.
Iemand die wat ervaring en geruststellende woorden over heeft? Kom maar op, ik kan ze echt gebruiken.
Anoniem
Ja hoor...ik heb wel gerustellende woorden. (Hoop ik). Ik herken je gevoel heel sterk. Ik voelde me ook onder een microscoop gelegd. Maar dit zijn inderdaad hele normale vragen. Ze willen (moeten volgens de richtlijnen) namelijk vaststellen of dit probleem al het hele leven lang aanwezig is geweest (wellicht in mindere mate) of dat dit echt nu pas is begonnen. Er zit natuurlijk veel verschil in het behandelen tussen een aangeboren aandoening (autisme etc) of bijvoorbeeld gedrag door (faal)angst, wat kindjes zichzelf vaak hebben aangeleerd. Vandaar de vragen. Het is juist goed dat ze hier nu al op in gaan, dit betekent dat ze echt goed willen kijken hoe ze jou en je zoon kunnen helpen. In plaats van de makkelijkste weg kiezen. Ik hoop dat je hier iets aan hebt...en laat je niet gek maken hoor! Als het echt niet goed voelt, kan je inderdaad altijd stoppen en kijken naar andere vormen van ondersteuning.
anoniem2017
Bij iedere diagnose die ze willen stellen willen ze de begintijd weten. Goede zwangerschap, bevalling, de eerste scores die ze krijgen, wanneer ze zaten, liepen, staan hiermee kijken ze of het eigenlijk een beetje volgens de normale lijn loopt. Als je kind bijvoorbeeld heel erg vroeg in motorische ontwikkeling snel is, is het ook niet heel gek dat de spraak iets minder is. Aangezien je niet op alles kunt focussen. Ik was blij dat ik alles heb opgeschreven in z,n boek. Hier bij alletwee alles in moeten vullen en terugzoeken. Beide hebben ze de diagnose adhd. Maar mijn dochter heeft ook faalangst en is hiervoor eerder behandeld en toen moest ik ook die vragen beantwoorden. Het is gewoon voor het totaal beeld. Als ze denken aan autisme of iets dergelijks komt die hechtingsvraag ook niet zo heel gek om de hoek. Ze proberen te helpen, maar moeten hiervoor wel een totaal beeld hebben. Maar ook ik krijg soms een punthoofd van alle formulieren die je steeds moet invullen.
Annemiek2
Bij ons zijn de vragen omtrent zwangerschap en bevalling ook gesteld. Die was nu niet echt geweldig Ook omtrent zijn ontwikkeling en ik weet niet wat nog meer. Onze zoon is nu net 4 en het was echt goed nadenken van hoe zat het ook al weer. Ook bij ons wilde ze een zo compleet beeld krijgen. Allerlei denkbare en ondenkbare vragen zijn gesteld. Het is handig om zo veel mogelijk naar voren te halen van wat je nog weet. Het lijkt soms zo dat je je moet gaan verantwoorden en soms lijkt het net alsof je een examen moet afleggen over je kind. Dat maakt je onzeker. Het feit dat jullie op advies van school dit traject in gegaan zijn is jullie pluspunt. Er zijn ook ouders die dat niet doen en dan komt er als ze pech hebben een verplicht traject. Dat hebben wij voorkomen en ik vermoed jullie ook. Als je je onzeker voelt neem dan iemand mee. Dat mochten wij ook. Heel veel sterkte met dit alles. Wees niet te bang het is soms erg lastig om een goed beeld van een kind te krijgen en dan hebben ze meer info nodig.