Van spelen naar een halve tand minder

Daar ga ik weer. Een moment dat ik me weer een slechte moeder voel. Nora was vandaag iets te enthousiast me spelen ze viel tegen de tafel een klein plekje op der hoofd en een builtje gelukkig zo weer getroost en niks aan de hand. Ik heb haar daarna gewoon weer laten spelen ze was lekker druk en ging met de hond spelen. Ze verloor haar evenwicht en viel voor over. Plat op haar gezicht tand door de lip en ook nog een haar tand afgebroken het was al laat dus maar spoed van de tandarts gebeld. Konden half uurtje later komen en toen hebben ze het allemaal goed bekeken en haar tandje bij geslepen en wat een flinke meid was ze geen traantje gelaten. Toen we thuis waren hebben we haar naar bed gebracht en gelukkig heeft ze geen pijn. 

Normaal zou ik nu allang in bed liggen en ook slapen. Maar ik blijf me de hele tijd zo verschrikkelijk schuldig voelen dat ze gevallen is. En ja het hoort erbij. Maar mijn gevoel zit me bij dit soort dingen altijd in de weg met het idee dat ik een slechte moeder ben.