3 jaar geleden
Van schrik naar vreugde!
Een onverwachte uitslag van een CT-scan
Afgelopen vrijdag trok ik nietsvermoedend een trui voor J. uit de kast. Ik wilde die over zijn hoofd trekken, en merkte dat dat haast niet ging. Dus ik schrok..: groei. Na alle ziekenhuisbezoeken zijn we zelf inmiddels volleerd hoofdopmeters geworden, en de centimeter die ik erbij pakte bevestigde mijn gevoel. J.'s hoofd was gegroeid.
Nu denk je misschien: "Ja, dus? Alle kinderhoofden groeien toch wel eens?" En dat klopt! Maar J.'s hoofdomtrek is al een jaar lang niet toegenomen, wat in zijn geval ook betekende dat het vocht in zijn hoofd niet toeneemt. Je begrijpt nu misschien dat ik dit weekend enigszins bezorgd J.'s neurochirurg probeerde te bereiken. Zou er iets aan de hand zijn met zijn drain, die het vocht uit zijn hoofdje moet afvoeren? Moet hij weer geopereerd? Waar gaat dit ons brengen?
Vandaag was het eindelijk zo ver. Om 8:00 uur vanmorgen mochten we ons melden voor een CT-scan en röntgenfoto's. Daaruit moest blijken of J.'s drain zijn werk nog goed doet. Die scan en foto's maken was makkelijker gezegd dan gedaan. J. begreep er natuurlijk helemaal niks van, en was ontzettend boos dat hij dit allemaal moest ondergaan. Uiteindelijk hebben we hem samen met 3 verpleegkundigen vast moeten houden om een goede foto te krijgen. Het blijft zo naar om te zien dat je kindje zoveel verdriet heeft. Gelukkig was het redelijk snel voor elkaar, en toen kon het grote afwachten beginnen.
Van de uitslag hadden we twee verwachtingen in ons hoofd:
- Of, zijn hoofd is "gewoon" gegroeid, en er is op de scan niks veranderd.
- Of, zijn hoofd is gegroeid omdat de hersenkamers met vocht gegroeid zijn, wat betekent dat zijn drain stuk is, wat betekent dat hij geopereerd moet worden
Maar, er bleek een derde optie, en dat is nu al het meest positieve nieuws van 2021.
J,'s hoofd is gegroeid. J.'s hoofd is gegroeid, omdat zijn hersenen zijn gegroeid! De hersenkamers met vocht zijn niet groter geworden, maar juist kleiner. Iets wat niet zo vaak voorkomt! En zijn hersenen zijn enorm ontwikkeld sinds de laatste scan van 16 maanden geleden. Op een filmpje liet de neurochirurg het verschil zien, en dat is heel duidelijk. En ze zei zelfs: "Het ziet er echt goed uit". Nu ik dit schrijf stromen er weer tranen van dankbaarheid en blijdschap over mijn wangen. Ons dappere bijzondere jongetje blijkt opnieuw een sterk ventje. En zijn brein o zo flexibel! Wie had dit 2 jaar geleden kunnen bedenken, toen er een jongetje verwacht werd die een kasplantje zou worden...
We zijn opgelucht naar huis gereden. Uiteraard niet zonder J.'s grote idool, Nijntje, even te groeten. En nu kijken we weer uit naar wat de toekomst brengen zal. Naar hoe J. ons verder nog zal verrassen. Wat een bijzonder kind hebben wij gekregen.
