Van kwaad tot erger..

Toen ik 12 jaar oud was besloot ik bij mijn vader te gaan wonen. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 8 werd. Achteraf gezien ben ik samen met mijn zusje hier veel te veel bij betrokken geweest. Ik ben van mening, nu ik ook zelf moeder ben, dat je je kinderen buiten echtelijke problemen en ruzies houdt. Ik herinner mij dat ik, 7 jaar oud, bovenaan de trap zat te huilen met mijn hoofd tussen mijn armen. Mijn vader en moeder stonden in de keuken. Mijn moeder was buiten zinnen. Ze schreeuwde. Mijn vader was woest. Hij sprak luid, maar zei geen vreselijke dingen. Hij probeerde haar te bedaren door zijn woede heen. Voor ons denk ik nu.

Toen de knoop was doorgehakt verhuisde mijn zusje en ik met mijn moeder naar een flatje vlak bij onze basisschool. Wij kregen te horen dat mijn moeder vreemd was gegaan. Mijn vader wilde het graag lijmen, maar mijn moeder was klaar met hun huwelijk. Ik snap nog steeds niet waarom ons dit verteld is. Onze moeder zagen wij vanaf dat moment als de boeman en onze vader als een heilige.

Mijn vader hielp met verbouwen, verven en inrichten. Hij zei later dat hij graag wilde dat mijn zusje en ik een goed huis hadden en ja, hij hield ook nog van onze moeder.

Jaar op jaar hoopte ik dat onze ouders weer bij elkaar kwamen. Ook al had mijn moeder de 1 na de andere vriend.

Jim sloeg mijn zusje. Op een bruiloft. Ze had een kers in haar mond en moest lachen. De kers belande op het overhemd van Jim en hij sloeg haar in het gezicht. Toen kwam mijn moeder wél voor mijn zusje op. Ze was woest. Sleurde ons weg van de bruiloft en reed met piepende banden en openstaande kofferbak de straat uit.

Niet veel later kreeg ze een relatie met een diamanthandelaar die een alcoholist bleek te zijn. Mijn zusje en mij heeft hij nooit iets aangedaan. Niks anders dan valse beloftes. Hij woonde in een kast van een huis en ik was mijn kamer al aan het inrichten toen het ineens voorbij was. Blijkbaar had hij een kwade dronk en sloeg mijn moeder.

Helaas was mijn moeder ook verslaafd aan de drank. Soms schreeuwde ze tegen ons.. Ik herinner me dat ze een stoel naar mij toegooide uit woede en haar hoofd tegen de kastdeur aansloeg uit wanhoop. Op 1 avond waren mijn zusje en ik de tafel aan het dekken. Per ongeluk gooide zij de glazen karaf om terwijl ze het tafelkleed opschudde. Mijn moeder ging door het lint. Ze duwde mijn zusje de deur uit. Ik ging achter haar aan. Op dat moment gooide mijn moeder een glas naar mijn hoofd die ik maar net kon ontwijken.

We rende naar het huis van onze vader. Bonkte op de deur, riepen alsmaar “papa doe open”! En we huilden.

Mijn vader was op zakenreis. De buren naast hem hoorde ons. Ze namen ons mee naar binnen waar we kalmeerde nadat we vertelde wat er gebeurt was. Niet veel later kwam onze moeder ons halen. Ze heeft nooit met een enkel woord gerept over de gebeurtenis toen. Mijn vader voelde zich zo schuldig dat hij er niet was voor ons, zei hij later. Vanaf dat moment ging hij niet meer op zakenreis..

Onze vader zagen we 1 weekend in de 14 dagen. Mijn moeder vertelde ons dat hij ons niet vaker wilde zien. Achteraf denk ik niet dat dat de waarheid was.

Toen ik 12 was mocht ik kiezen. Ik had het er erg moeilijk mee. Hoe graag ik ook bij mijn vader wilde zijn, ik wilde ook niet mijn moeder boos maken of teleurstellen. Elke zondagavond bij onze vader waren huilde ik. Ik wilde niet terug.

Toen maakte ik een hele moeilijke maar, achteraf, dappere beslissing. Ik koos ervoor bij mijn vader te gaan wonen. Mijn zusje bleef bij mijn moeder. Toch neem ik het mezelf kwalijk. Dat ik mijn zusje niet mee heb genomen. Dat ik haar in de steek heb gelaten. Nu snap ik ook dat dat onze band geen goed heeft gedaan.

De weekenden dat ik nu eens in de 14 dagen bij mijn moeder was, waren zwaar. Ik voelde me alleen, niet welkom en heel erg verdrietig. Mijn zusje kon niks fout doen. Zij kreeg een groot hemelbed en tv voor haar verjaardag. Ik een etui. Toen op een avond tijdens het avondeten noemde mijn moeder mij een kennis. Ik was niet langer haar dochter, maar een kennis geworden.

Ik brak. Ik heb mijn moeder 2 jaar lang niet gezien, noch gesproken. Op mijn 14e verjaardag stond er een artikel in de krant. “Gefeliciteerd lieverd met je 14e verjaardag. Liefs, je mama”. Die dag besloot ik naar haar toe te gaan. Niet omdat ik alles vergeten was wat ze mij had aangedaan, maar omdat ik meer verdiende. Ik wilde mijn moeder terug. Ik wilde een moeder.