Vakantie, wat en wie neem je mee?

We gaan op vakantie en nemen mee: vier kinderen, opa en oma, twee honden, een kat en een cavia. Ik weet het, absurd. Maar ik kan het verklaren. Wij zijn een samengesteld gezin en samen hebben mijn partner en ik vier kinderen, twee jongens en twee meisjes. De leeftijden variëren tussen de 15 en 7 jaar. Twee kinderen zijn in biologisch opzicht van mij en een kind is in biologisch opzicht van mijn partner. De vierde is van ons samen.

Onze twee jongens hebben allebei een vorm van autisme. Ze hebben geen biologische bloedband, dus ik vind dat we dat best knap bedacht hebben. Als we op vakantie gaan, moeten we hier rekening mee houden. Dit betekent dat we altijd op zoek gaan naar een ruim huisje met veel privacy. Als er dan iemand flipt (hebben we zelf ook wel eens behoefte aan), dan is hier de ruimte voor. Daarnaast gaat onze hond altijd mee op vakantie. Het is geen opgeleide hulphond, maar zijn aanwezigheid biedt rust en troost voor iedereen.

Opa en oma vinden het schijnbaar gezellig om met dit gestoorde zooitje op vakantie te gaan. Die gaan mee uit eigen vrije wil. Opa en oma hebben ook een hond, dus ach… Als die van ons mee kan, dan past die van hun er ook nog wel bij.

De cavia is weer een apart verhaal. Wij hebben thuis vier cavia’s. We zijn begonnen met twee vrouwtjes en hebben nu drie vrouwtjes en een mannetje. Hoe dat zo gekomen is, is een verhaal op zich en zal ik een ander keer wel vertellen. De vrouwtjes zitten gezellig bij elkaar in een groot hok. Het mannetje zit zielig en alleen in zijn eigen hok, want hij is nog te jong om te laten castreren, maar is wel groot genoeg om te zorgen voor nageslacht. En dat vinden we een minder goed idee.

Bij het naderbij komen van de vakantie begonnen de kinderen, en dan vooral de meiden, toch licht in paniek te raken. Het was toch wel heel zielig dat de drie vrouwtjes gezellig bij elkaar mochten blijven zitten tijdens onze vakantie, maar dat die arme Frodo de vakantie alleen moest zien door te komen. Dit heeft uiteindelijk geresulteerd in een cavia die dus maar mee ging op vakantie.

En dan tenslotte de kat. Wij hebben thuis drie katten. De kattenoppas en tevens cavia oppas was geregeld en alles leek in kannen en kruiken. Tot op de dag voor onze vakantie onze oudste jeweetwel kater hinkend en mauwend door het huis liep. Het beest is tien jaar oud, heeft nog nooit iets gehad en besluit een dag voor onze vakantie zijn poot te bezeren.

Wij naar de dierenarts, foto’s laten maken, portemonnee leeg (altijd handig vlak voor de vakantie begint) en ja hoor; poot gebroken. Hoe, dat mag Joost weten. De oplossing, zes weken rust en zware pijnstilling. Tja, en dan was dus de enige oplossing dat de kat ook maar mee moest op vakantie. Het was dan wel weer een voordeel dat opa en oma (nog steeds vrijwillig) ook meegingen, want voor de kat hadden wij geen plek meer in de auto en zij nog wel.

Achteraf gezien was het een drukke, maar gezellige vakantie. We hebben het weer overleefd. In de zomervakantie gaan we een nieuwe poging doen. Dit keer zonder opa en oma, kat en cavia en een kind minder, maar nog steeds met hond.