Tripleterror

Jeetje, wat is de tijd onwijs snel gegaan!

Het moment dat ik eindelijk kon zeggen dat ik zwanger was herinner ik mij nog als de dag van gister, het moment dat ik hoorde dat het om een drieling ging als de dag van vandaag.

Ons leven was toen een grote rollercoaster, onze wereld stond op zijn kop maar na bijna twee jaar kan ik zeggen dat wij aardig zijn geland. Wij beleven ons gezin met ups en downs maar ook dat hoort er helemaal bij en mag er zijn. De tijd is voorbij gevlogen maar lijkt ook wel eeuwig stil te staan.

 

27 februari worden de meiden alweer twee, TWEE, twee. Ik vind het bizar; geen dreumesen meer maar peuters. En zo veel wat er in ons gezin is veranderd en in het leven überhaupt in de afgelopen twee jaar. Denken jullie daar wel eens overna? Onze ‘’bijna-peuters” leven al bijna de helft van hun leven in een wereld die op zijn kop staat, een wereld waar zo veel verdeling is maar ook nog altijd de wereld is, onze wereld. Ik zat vannacht terug te denken, kon niet slapen en ben toen deze blog gestart want wat is er veel veranderd de afgelopen twee jaar.

Niet alleen de wereld, onze drieling, maar ook ik , ik als persoon ben onwijs veranderd.

Ik heb een ander leven achter mij gelaten, ben moeder geworden en kan ontzettend van ons als gezin genieten. Ik had nooit verwacht zo een moeder te worden, waarbij alles om het gezin draait.. maar hier ben ik! Na twee jaar kan ik zeggen dat ik zo een moeder ben, die al maanden uitkijkt naar de meiden hun verjaardag, trots is op elke foto en ieder moment wil meemaken! Jaa jongens dat ben ik.. nooit verwacht maar dat ben ik!

Nog drie weekjes en dan is het zo ver, dan zijn ze twee en kan ik terugkijken naar twee bijzondere jaren, met veel verandering en veel groei maar vooral heel veel liefde! 🧡