Trauma ouders oorzaak onhandelbaar kind

Als de sluizen open gaan, komt er een tsunami aan tranen, maar hij is bang dat hij verdrinkt en houdt ze dicht. Dus verdringt hij zijn emoties en verdrinkt ze met alcohol of verdooft ze met drugs, zodat hij de pijn van vroeger als kind niet meer hoeft te voelen. Hij weet niet dat zijn kind deze zware last nu met zich meedraagt. Het trauma. Dit zit in het familiesysteem, omdat het nooit is verwerkt en losgelaten.

Hij is verhard en reageert het af op zijn omgeving. Zijn kind voelt zijn pijn en verdriet. Zijn vrouw voelt zijn liefde niet. Hij wil geen hulp en wijst naar anderen. Totdat moeder een afspraak maakt bij mij voor haar kind. Het gaat niet meer. Haar kind heeft zoveel woede-aanvallen, is gespannen en slaapt slecht. Hij is ook te vaak ziek en eet slecht. "We weten ons geen raad meer", zegt ze. Ik begrijp het.

Na een spiegelsessie met moeder gaat zij opgelucht en vol inzichten de deur uit. Hij spiegelde onder andere haar daadkracht. Het voelt al veel lichter en zij staat weer rechtop, met nieuwe energie, in haar kracht. Daarna een afspraak met moeder en kind.

Via hen bereiken we al zoveel, ook bij de vader die niet langs wil komen. Het kind spiegelt het innerlijke kind van zijn ouders. Zijn vader staat voor zijn denken. Daar zit onder andere de oplossing. Een somber en gespannen kind komt binnen en bijna 2 uur later gaat hij stralend en een stuk lichter weer weg. "Mag ik nog een keer langskomen?", vraagt hij. Altijd!, zeg ik.