Stop met schreeuwen
Een aantal dagen geleden plaatste ik een post op Instagram. Hierin vroeg ik om hulp! Voor de mensen die deze Instagram post niet hebben gezienZal ik de tekst hier nog even kopiëren.
I need your help! Maar echt! Ik hoop echt dat iemand dè tip heeft. Livèn en Noveé schreeuwen ontzettend veel. Schreeuwen, gillen, roepen, vooral heel veel lawaai maken. Ik durf bijna geen nee meer tegen ze te zeggen omdat ik weet dat ze het dan op een gillen zetten. (Natuurlijk doe ik dat wel) Ik sta echt op het punt om de CB in te schakelen. Want ik weet niet meer hoe ik het laat stoppen. Nu zet ik ze op de gang/trap als ze schreeuwen, maar ze zitten dus nu gewoon bijna de hele dag op de gang/trap. Hoe los ik dit in vredesnaam op.
Zo als je wel kan lezen echt een schreeuw (leuke woord keuze in deze blog natuurlijk) om hulp. En die hulp kwam ook. Ruim 50 reactie's heb ik mogen ontvangen. Sommige die mee wilde lezen omdat ze in dezelfde situatie zitten en sommige met tips. Ook mijn inbox stroomde vol met adviezen. Sommige adviezen waren me al bekend maar er zaten ook zeker wel nieuwe bruikbare tips bij. En omdat ik veel reacties heb gekregen van mensen die in dezelfde situatie zitten leek het me wel zo handig hier een blog aan te wijden. Wellicht dat het jullie ook kan helpen. Want, we zijn er nog niet maar het is al heel veel beter geworden.
Alle tips op een rijtje:- Het gillen af leren door de kindjes uit te leggen dat het pijn doet aan de oren van bijv. de hondjes (of andere diertjes)
- Wanneer ze schreeuwen/gillen één keer waarschuwen en anders direct naar de gang.
- Je kind een keuze geven om het drama moment te voorkomen. Als voorbeeld werd gegeven: Stel dat ze moet helpen met de tafel afruimen: "wil je de pan of de melk opruimen?
- Negeren. Het negatieve (schreeuwen) aandacht gedrag negeren. Als ze schreeuwen om jouw negatieve aandacht te krijgen zou je 1x duidelijk kunnen zeggen dat je het niet leuk vindt en als ze dan verder gaan om je uit te lokken, het gedrag negeren.
- Oren laten checken. Misschien is er een medische reden waarom ze zo hard praten/schreeuwen.
- Naar het CB gaan. Waarom lopen klieren als er mensen zijn die er voor geleerd hebben en betaald worden om je hiermee te helpen.?
- Afleiden.
- Ik merk het hier erg dat als ik stress heb dat ik mee ga schreeuwen maar wat ik probeer is me te ‘verlagen’ tot hun lengte en rustig proberen te zeggen dat ik het vervelend vind hoe ze reageren.
- Werken met beloningskaarten? Een hoekje maken waar ze tot rust kunnen komen met een kleurboek of stickerboek? Dat ze het niet als straf voelen maar meer een ‘ik heb 5 minuten voor mezelf’ tijd om even tot rust te komen?
- Wij kregen vroeger 5 minuten giltijd voordat we aan tafel gingen. Helemaal los in de gang, als alles er uit was mochten we binnen komen.
- Goed op de voeding letten. Voornamelijk naar de suikers die er in zitten. (Niet alleen snoep, maar bijv ook aardbeien.. gezond natuurlijk maar wel mega veel suikers zitten erin)
- Zelf fluisteren
Dit zijn eigenlijk de meest genoemde tips onder het Instagram bericht. Maar ook via de privé berichten kwamen er tips binnen. Hierin is een uitgebreid gesprek met iemand ontstaan waar ik heel veel heb uit gehaald. Zo gaf zij als tip om alles echt te benoemen.Zowel positief als minder positief. Als voorbeeld: Ik snap dat je boos bent, maar ik vind het niet fijn dat je zo schreeuwt. Zullen we zachtjes tegen elkaar praten? ( Je kan zeggen normaal, maar wat is normaal?)
Dus echt gaan benoemen/uitleggen dat schreeuwen niet de bedoeling is. En als ze dit wel doet jij niet reageert/luistert omdat je dat niet hoort!Mocht het dan nog steeds doorgaan zorgen voor een momentje om na te denken. Wij zetten ze hier dan even in de gang op de trap. We leggen uit waarom ze daar zitten en dat ze even goed moeten nadenken wat ze hebben gedaan. Wanneer de nadenk tijd voorbij is ga ik bij ze zitten en bespreek nogmaals wat er is gebeurt en ik laat ze dit ook herhalen.
Ook de momentel dat ze wel leuk en rustig spelen benoem ik momenteel. Ik zeg heel simpel wat zijn jullie lief aan het spelen, en zo stil ook wat goed van jullie.
Een paar concrete tips die ik kreeg in dit gesprek zijn:
- Geef aan dat er alleen geschreeuwd mag worden op de gang. Dus als ze even willen schreeuwen dat ze dat daar kunnen doen.
-Blijf zelf altijd rustig terug praten. Ook als ze blijven gillen. Terug gillen werkt averechts
- Geef aan dat je ze niet hoort als ze gillen. Zeg het nog maar eens zachtjes. (Dit werkt hier heel erg goed)
- Blijven praten. Ondanks dat ze jong zijn begrijpen ze meer dan wij denken.
- Positieve momenten blijven benoemen.
- Nadenk momenten wanneer het te erg wordt.
En dat is wat wij doen! Die laatste paar tips werken hier erg goed. Natuurlijk zijn we er nog niet. En vooral de jongste heeft nog zeker haar dagen dat ze denkt ja daaaaag mama. Maar we zijn net zes dagen bezig. Het vereist heel veel geduld. Het is alleen al prettig om een verbetering te zien en ik hoop echt dat andere mensen hier misschien ook wat aan hebben. Heb jij nog goede aanvullende tips? Laat ze gerust weten want alle tips zijn welkom.