Speciaal onderwijs voor Stef

Al bijna 2 jaar gaat Stef 4 ochtenden per week naar de peuter revalidatie. Stef en ik zijn daar kind aan huis zoals je dat mooi noemt. Dit is zijn laatste half jaar. Dit omdat Stef eind April 4 jaar wordt. Eigenlijk wisten wij het al een hele tijd, Stef gaat straks naar de Sint Maartensschool ook in Nijmegen. Dit omdat wij denken dat dit goed aansluit op wat Stef wel en niet kan. Daar is veelal passend maatwerk en kan hij zijn brood nodige therapieën onder schooltijd krijgen.

Nu hij over 3 maanden 4 jaar wordt vind ik het elke dag moeilijker worden, doen wij goed aan de keuze? Moeten wij hem een kans geven op het reguliere basis onderwijs, zou Stef dit trekken? Hoe zijn straks die lange dagen van 7:30 tot 16:00 doordat de taxi hem naar Nijmegen moet gaan brengen. We laten hem in ieder geval ‘maar’ 4 dagen naar school gaan voorlopig.

We hebben natuurlijk veel gesprekken met specialisten, deze geven ook aan dat er cognitief weinig aan de hand lijkt met Stef, maar dat hij wel veel herhaling nodig heeft. Volgens hun toch nog wel een stuk onder zijn kalender leeftijd zit. Dit is natuurlijk moeilijk om te horen, ook omdat wij zelf een ander beeld hebben van hem. Wij vinden hem juist heel pienter voor zijn leeftijd. Maar beseffen ons ook dat we geen vergelijking materiaal hebben. Misschien zeggen we straks wel als Fien naar school gaat Stef liep wel degelijk achter of iets dergelijks. Wat hem het meest belemmerd is zijn motorieke beperking. Zouden we hem naar een reguliere school sturen, dan zou hij bijna altijd een ‘poppetje’ naast hem moeten hebben. In klassen zitten gemiddeld 30 kinderen, dat zou voor hem te veel afleiding zijn. En hoogstwaarschijnlijk ook veel prikkels. Al met al denken wij niet dat Stef daar echt gelukkig gaat zijn.

Maar om ons heen worden nu vele kinderen 4 en deze kunnen dan ook naar een school bij hun in de buurt. Op loop/fiets afstand en kunnen daardoor ook vriendjes/vriendinnetjes ontmoeten. Dit zal voor Stef veel moeilijker zijn, na school is er eigenlijk al niks meer mogelijk. Speeldates zijn er weinig voor kinderen met een beperking. Al heb ik me wel voorgenomen om Stef die kansen ook te geven. Maar dan meer in het weekend als andere ouders hier ook voor open staan.

Dit maakt mij dan ook als ouder erg verdrietig, natuurlijk Stef weet dadelijk niet beter als dat hij met de taxi moet maar wij gunnen hem ook zoveel meer als wat hij nu kan. Maar we gunnen hem ook alle ontwikkeling kansen, die hij naar ons idee het beste kan krijgen in Nijmegen. We willen wel proberen om straks als Fien naar school gaat Stef 1 dag naar dezelfde school te krijgen. We denken dat het dan makkelijker wordt voor Fien op school omdat haar broer dan niet het vreemde jongetje in die rolstoel is. Maar ze hem toch leren kennen. Maar ook dat hij wel kinderen uit onze buurt leert kennen. We hebben echt geen idee of dit haalbaar gaat zijn. Waarschijnlijk komt er dan ook meer op mijn schouders terecht. Al zou ik dit er zeker voor over hebben. Erbij horen in de samenleving is zo ontzettend veel waard.

Gisteren hebben wij een informatie avond gehad, dit zijn altijd van die gesprekken waardoor je met je neus op de feiten wordt gedrukt. Zoals het er nu uit ziet kunnen wij de aanvraag voor het speciaal onderwijs gaan opstarten. Eerst een rondleiding, dan een berg papierwerk om toestemming te krijgen. (elk kind wordt beoordeeld of de school die je kiest passend is bij het kind) taxi aanvraag, en een beoordeling hoeveel extra hulp Stef nodig heeft in de klas. Dit wordt dan onderling geregeld, school regelt ‘ de handjes’ en rekent dit af met de gemeente Oss. (PGB ook wel genoemd) hier hoeven wij gelukkig als ouders niks aan te doen.

We hebben ook bewust gekozen dat Stef niet na de Mei vakantie naar school gaat, maar na de zomervakantie. Dit om hem niet voor 10 weken aan een compleet nieuwe situatie te laten wennen. De klassen wijzigen vaak ook weer rond de zomer en dan moet hij weer aan een nieuwe situatie wennen. Daarnaast staat er voor het komende half jaar ook nog genoeg op de planning bij de peuters. Zelf denk ik wel dat hij er aan toe is om de volgende stap te nemen. Want tegenwoordig wil hij om 12.00 ook niet zo graag meer met mij mee naar huis. Hij wil altijd bij de juffen blijven. (Goed teken toch?!)

Wat ga ik doen zodra Stef naar school gaat.. ik heb natuurlijk mijn werk helemaal afgestemd op Stef. Ik werk nu als de kinderen op bed liggen. Hoef maar een aantal uurtjes per week ( 1 ochtend) fysiek op kantoor te zijn. Wat natuurlijk een super fijne oplossing is voor ons als gezin. Ik bof ook echt dat ik zoveel tijd in onze kinderen heb kunnen steken. Maar ik merk wel aan mijzelf dat ik ook graag verder wil met de ontwikkeling van mijzelf. Ik heb me de afgelopen 4 jaar zeker ontwikkeld op persoonlijk gebied maar niet op werk gebied. We gaan straks kijken of dit mogelijk is bij mijn huidige werkgever. Ik wil max 3 dagen gaan werken, eventueel een paar avonden zou ik ook niet erg vinden. Maar het zou ook erg fijn zijn om iets meer vrije tijd in de avonden terug te krijgen.

Maar mijn gezin blijft voor mij het belangrijkste, Stef zal altijd extra uitdagingen met zich mee brengen. Daar wil ik ook de tijd voor hebben en nemen. Fien is straks nog 2 jaar bij mij en daar wil ik ook heel erg van genieten. Ze zijn maar kort klein..

Tot snel!

Liefs - Naomi