Soms vraag je jezelf af of de zorgen minder worden?

Heb de laatste tijd niet zoveel tijd gehad om weer een blog te schrijven. Teveel gewerkt en weinig tijd gehad om eens rustig te zitten. Kinderen zijn nu op het kinderdagverblijf en mama heeft even tijd voor zichzelf voordat ze zo weer naar het werk moet. Djairo is de afgelopen weken ook ziek geweest, hij is eigenlijk al vanaf zijn geboorte verkouden maar hij heeft nu ook het RS-virus te pakken gehad. Eerst was zijn grote broer aan de beurt die ineens uit het niets 40 graden koorts had en begon met overgeven. 1 dag heeft Denley overgegeven daarna gewoon niet zichzelf en niet fit. Maar ondanks dat hij zich niet lekker voelde is het en blijft het toch een heerlijk kind dat zichzelf kan vermaken en lekker kan spelen. Alleen is hij wat sneller huilerige dan normaal, maar ja dat is logisch. Ook Denley gaat steeds meer praten en dingen nazeggen, dat wordt letten op wat wij als ouders zeggen. 

Djairo is laatste weer bij de huisartsenpost geweest omdat hij weer aan het kokhalzen was en zijn slijm niet weg kreeg. Dennis was die dag met hun en ik was aan het werk. Ik werd gebeld door hem en daarna kreeg ik fotos van een bank vol met slijm. Gelijk gebeld naar hem, hij vertelde dat hij al dat slijm uit de mond van DJairo had moeten trekken want het lukte Djairo zelf niet. En aangezien wij een verleden hebben met spugen en wegvallen van Djairo heeft mijn man weer de huisartsenpost gebeld. Vervolgens sta je een half uur in de wacht. Gelukkig was Djairo er wel helemaal weer doordat het slijm weg was uit zijn keel. 

Gelukkig konden we gelijk komen, maar ja ik was op het werk dus even overleggen. Maar ik werd gewoon naar huis gestuurd, dus met een bloedgang naar het ziekenhuis gereden. Djairo had al pufjes maar deze moesten wij 4x per dag gaan gebruiken, maar wat is dat zielig om te doen bij hem. Zijn koppie wilt het niet en gaat alle kanten op, maar het is voor zijn eigen bestwil en om het aanwezige slijm te laten opruimen door zijn longen, maar ja daar kan hij niks mee en snapt het ook niet. Djairo werd niet opgenomen omdat het ziekenhuis al aardig vol lag met kindjes met RS. En Djairo was niet ziek genoeg om opgenomen te worden. Wij zijn toen naar huis gegaan en hebben daar gelijk de pufjes gegeven. Dit heeft wel geholpen, maar sinds vrijdag  begint Djairo weer met hoesten en veel slijm dus we mochten de pufjes gewoon door blijven gebruiken. Wij hebben dit met Denley nooit meegemaakt het eerste jaar, die is nooit ziek geweest dus ja wat is normaal en wat is abnormaal. Het is gewoon je moedergevoel volgen en meer kan je niet. 

Djairo mag 2 september weer naar het ziekenhuis voor een controle van zijn hartje. Er wordt dan ook een hartfilmpje gemaakt en een echo, hopelijk is dit een goed bericht. Er is ook een kindercardioloog bij van het Raboud ziekenhuis dus extra ogen kunnen nooit kwaad. 

Verder doet Djairo het hartstikke goed, hij is verder een tevreden mannetje en lekker lui. Hij rolt nog niet hij probeert het werl maar als het hem niet lukt dan niet denkt hij dan. Wel probeert hij al te zitten door naar voren te komen. Ik vind het zo mooi om te zien dat wij 2 totaal verschillende kinderen hebben. Denley was heel snel met alles en Djairo vind het allemaal wel prima zo. Hetzelfde als het fruit, Denley vond zowel fruit als groente gelijk lekker, maar Djairo daarin tegen vind het allemaal niks en wilt er nog niks van weten. 2 zonen met een totaal verschillend karakter, zo mooi en van beide geniet ik evenveel en mooi om te zien hoe ze zichzelf zijn. 

Ik zou proberen om wat meer blogs te gaan schrijven. Maar ik kan niks beloven.