Snackbox. Ik werd gek van het gezeur om snoep!

Ik weet niet hoe het zit met de rest van Nederland, maar sinds we met de hele bups thuis bivakkeren zag ik mijn kinderen langzaamaan veranderen in een stel graaiende bodemloze snoepputjes. Lege schappen in de supermarkt.. een slinkende snackvoorraad.. Ik kan het niet helpen, maar mijn humeur zakt ervan naar standje diepvries. En dan dat irritante riedeltje waar je ongewild zo’n honderd keer per dag in beland: ‘Ik heb honger’ ‘Dan neem je een broodje’ Nee, geen trek in’ ‘Dan heb je ook geen honger’ ‘Ik wil wat lekkers. Mag ik een snoepje?’ ‘We gaan zo eten’ ‘Het is 8 uur ‘s ochtends, wat denk je zelf?’ And so on!

Drie weken en een bult aan ergernissen verder lijken we nu dan eindelijk iets te hebben gevonden wat werkt.

Ieder kind een snackbox!

De spelregels zijn als volgt:

De box wordt 1 keer per week bijgevuld

2 snackmomenten op een dag

En OP IS OP!

De rest van al het lekkers heb ik verplaatst naar een andere plek 😏

Resultaat: Geen zinloos gehannes meer over en weer. Geen gegraai meer. Duidelijkheid voor iedereen.

Zo simpel kan het zijn 🤪

Een van de slimmerikjes had na een paar dagen heel z’n snackbox soldaat gemaakt. Tja.. das een keuze vriend 🤷🏽‍♀️. Op is op, jammer!

Tot nu toe pakt het goed uit. We zullen zien of het zo blijft 😂