12 jaar geleden
Schoonmoeders, in alle soorten en maten
Schoonmoeders, bijna iedereen heeft ermee te maken en het is eigenlijk een kwestie van geluk met welk soort je te maken krijgt.
Schoonmoeders, bijna iedereen heeft ermee te maken en het is eigenlijk een kwestie van geluk met welk soort je te maken krijgt. Je vind ze in alle kleuren, vormen en maten. Helaas is het niet mogelijk om, bij enige vorm van teleurstelling, ze terug te brengen, je krijgt er immers geen kassabon bij..
Mijn schoonmoeder is er een die onder de categorie dominant valt. Begrijp me niet verkeerd, ze is een aardige vrouw met het hart op de juiste plek. Toch heeft dit exemplaar een andere kant. Ze wordt namelijk onuitstaanbaar wanneer ze haar zin niet krijgt. Wanneer iets niet volgens haar denkwijze gaat dan doet ze me het meeste denken aan mijn nichtje van 2,5 jaar. Je denkt nu vast dat ik overdrijf maar niks is minder waar, net zoals mijn nichtje begint ze dan te schreeuwen, te huilen en begint zelfs te stampvoeten. Mijn nichtje wordt dan altijd in de hoek gezet, zou dit ook helpen bij schoonmoeders?
Ik was net een jaar met haar zoon samen toen we erachter kwamen dat we zwanger waren. We wisten beiden dat we zo snel mogelijk een woning samen zouden moeten zoeken. Zijn moeder kwam meteen met het idee dat ik maar bij hun moest intrekken want we zouden toch geen woning kunnen vinden volgens haar. Vanaf dat moment werd me duidelijk dat ik met een heel ander exemplaar van doen had dat ik in eerste instantie had gedacht. Ik stond gelukkig al bijna twee jaar ingeschreven bij verschillende woningbouwverenigingen dus de kans was groot dat we voor de geboorte een woning zouden vinden.
Wij wilden geen tweedehands spullen en kregen een nieuwe kinderwagen van mijn ouders, zij vond dat belachelijk want ze kon volgens eigen zeggen een bijna splinternieuwe kinderwagen krijgen voor €50,-. We hebben gezegd dat we het heel lief vonden maar dat het echt niet nodig was want we kregen er tenslotte al een. We hebben daarnaast ook netjes aangegeven dat we niks tegen tweedehands spullen hebben, maar dat we het zelf willen uitzoeken. Iedereen dacht dat het daarmee gedaan zou zijn maar nog geen dag later stond er een zesdehandskinderwagen bij haar thuis. Toen haar werd gezegd dat het kind er niet in zou komen kreeg ze een “fitje” (lees: schreeuwen, huilen etc). Even voor de duidelijkheid: Tweedehands voor mijn schoonmoeder betekend alles op het huis aanhalen wat er maar gevonden kan worden. Kleren van 25 jaar geleden die bijna uit zichzelf weglopen vindt zij nog best draagbaar. Spullen die jaren op zolder hebben gelegen, maar nog nooit zijn gedragen ziet zij als nieuw terwijl het al helemaal geel is uitgeslagen.
Gelukkig vonden mijn vriend en ik al snel een mooi, ruim appartement die we konden huren. Het appartement was in goede staat en we hoefden alleen het behang te vernieuwen. Mijn ouders en schoonouders zagen elkaar toen voor de tweede keer. Mijn schoonmoeder ging toen mijn moeder vertellen dat zij meer recht had om op te passen op ons kind. Zij had tenslotte al jarenlange ervaring met oppassen en het was allemaal zo makkelijk voor haar. Zij wilde wel even regelen wie en wanneer er iemand ging klussen zonder met ons te overleggen. Toen ze werd tegen gehouden in haar plannen kreeg ze weer een “fitje”. Zij had tenslotte een emmer en een trapladder gekocht dus zij mocht dat wel bepalen..
Mijn schoonouders hebben de kinderkamer voor ons gekocht, waar we ze ook zeer dankbaar voor zijn. Ik probeer absoluut niet tussen haar en haar zoon te komen, maar wij vormen nu een gezin en ik vind haar een kinderachtige vrouw die in oude tijden is blijven hangen.
Ik wil absoluut niet dat zij op ons kind gaat passen, ik vertrouw haar niet want ze zegt ook vaker dat ze de regels van tegenwoordig zo belachelijk vindt want vroeger dit en vroeger dat. Ze is niet betrouwbaar en drukt gewoon haar eigen zin door. Ik ben bang voor mijn eigen reactie op het moment dat onze dochter geboren wordt en ze gaat zich weer met bemoeien met van alles.
Gelukkig vormen mijn vriend en ik een goed team en ziet hij ook hoe zijn moeder is. Laatst heeft hij haar nog de mond gesnoerd toen zij wilde bepalen waar de box kwam te staan.
Even voor de duidelijkheid, ik denk niet dat ze een slecht mens is! Ze is een goede vrouw, maar ze moet haar mening niet opdringen.
Heeft iemand tips?
Anoniem
hoi ik ben nu 29 weken zwanger en raakte per ongeluk zwanger toen ik net een paar maanden samen was met mijn vriend. Omdat ik zo slim was om te vergeten dat de pil niet werkt als je ziek bent en op dat moment lag mijn opa ook op sterven dus hoofd er zoizo niet bij. wij hebben nu ook pas een huisje gekocht en mijn schoonouders zijn ook met momenten ohe zo lief. schoonvader is nog van de oude stempel en denkt dat vrouwen niet kunnen klussen, schoonmoeder dringt zich op tot ergernis en noemde mij zelfs tante sidonia en was niet blij toen ik hier iets van zei. ze belde iedere dag op om te vragen hoe het met mij ging en met mijn vriend. later hebben mijn vriend en ik een huisje gekocht precies tussen mijn ouders en zijn ouders in en moeder gelijk klagen dat wij te ver woonden en maar dichter bij moesten komen wonen van haar. Ze begon gelijk te huilen toen mijn vriend er iets van zei. Maar toen ij begonnen met klussen kwam die moeder on aangekondigd mee en de hele tijd aandringen, opdringen hoe dingen moesten en dat het zus en zo verstandiger was (schoonvader ook) mijn ouders viel hun mond open toen die ouders zo deden en zeide van schatje bel maar als je hulp nodig hebt. inmiddels hebben mijn schoonouders ook geld voor de badkamer en aantal dingen van het huis aan ons opgedronge. mijn vriend vindt dit niet erg, ook al gaf ik aan dat dik dit geld allemaal zelf ook heb. Nu heeft mijn vriend ook gezegd dat ik niet direct na de bevalling er iedereen bij wil hebben maar zelf eerst wil genieten en bij wil komen. Enn daar was ze het natuurlijk ook niet mee eens want zij wilde direct komen en bij de bevalling zijn. Ik heb er echt geen behoefte aan dat mijn schoonmoeder mee staat te kijken als ik lig te bevallen of voeden. En zij denkt dat dit de normaalste zaak van de wereld is omdat haar zus wel bij de bevalling van haar kleinkind mocht zijn. mijn vriend zei jij moet niet het zware werk leveren, dus respecteer onze keuze. Mijn vriend is zelfs bereidt om te wachten met laten weten dat ik ben bevallen aan haar omdat die denkt dat zei direct op de stoep staat en alles van de kraamzorg wil gaan overnemen. En daar ben ik ook heel bang voor. Het is allemaal al meerdere keren tegen haar gezegd en hoop dat als ik beval zij zich hier aan houdt. Mijn ouders rn vrienden van mijn vriend storen zich al aan mijn schoonmoeder hoe zij zich opdringt ook aan hun. En durven hier niks van te zeggen, dus hoop dat de woorden van mijn vriend doordringen bij haar anders ben ik bang dat ik een b*tch ben tegen haar. En het is verder een super lieve vrouw met hart op de goede plek, alleen hou niet van die opdringing en van wij weten het beter geddrag en een baby/kind dadelijk zo erg verwennen dat het een verwend ding wordt wil ik ook niet en dat is ze wel van plan volgens haar woorden. Dus begrijp hoe jij jou voelt.
Anoniem
Zoo herkenbaar dit! Ik heb ook een hele dominant schoonmoeder, gewoon je eigen ding doen en zij heeft zich er maar bij neer te leggen. Mijn gezin (man en kind) staat op nr 1 en zij is absoluut niet belangrijk!!!
Anoniem
Ik zag dat ik ook al eerder op 1 van je andere blogs van schoonmoeders had gereageerd… maar ik heb er dus ook zo één… een bemoeizuchtig, ‘alles doen jullie verkeerd’, en ‘ik ben belangrijk’… dus ik weet waar je het over hebt… en weet dat dat niet makkelijk is…. Je wil immers (als ik alles goed lees) dat de band tussen jouw kind en oma oke is en ook dat je niet tussen je vriend en zijn moeder in wil staan. Nu ik terugkijk op onze situatie…. Het werd een ramp voor mij toen ik zwanger raakte, en wij een kindje kregen….voorheen was mijn relatie met mijn schoonmoeder wel aardig (geen (dikke) vriendinnen ofzo) Ik denk zelf dat schoonmoeders dan opeens wat te vertellen willen hebben over ‘HAAR kleinKIND’ …. Ik ben ondertussen 4 jaar verder, en ja, we komen als gezin nog steeds 1 a 2x in de maand bij m’n schoonouders, of ze komen bij ons (en dat is meeeer dan genoeg)…. En ja, ik vind het nog steeds lastig want de ergernissen zijn er nog steeds, ik heb zelf alleen geleerd om me niet meer zo druk te maken…. En om ‘schijt te hebben aan haar issues’, en ik houd voet bij stuk…ONS KIND ONZE REGELS… en ben daar stellig in…. geleerd overigens van mijn vriend (haar zoon dus)…. En we gaan niet meer in op haar bemoeienissen etc. …. Want dat kost ons veel te veel negatieve energie…. En heb gemerkt dat ze er nu zo langzamerhand achter komt dat ze mij/ons niet meer kan raken of bereiken met haar issues ….. maar hoe dan ook, ik had het heeeeeelll graag anders gewild…….. en nog steeds moet ik er niet aan denken dat mijn dochter daar alleen blijft, of haar laat oppassen of daar gaat logeren….. dat voelt absoluut nog niet goed….
Anoniem
pfffff wat een ellende. Gelukkig heb ik dat niet. Vroeger hadden we wel eens mot, maar ik gewoon erg duidelijk tegen haar geweest. Mijn man is niet meer haar kleine ventje, maar een volwassen vent. Tips zijn altijd welkom, maar ga je zin niet doordrijven, want dan hebben we snel mot. Zij weet dit dus ook duidelijk en ze overlegt altijd als ze iets wil. Dus ik heb een fijne schoonmoeder, evenals een fijne schoonvader.