Rechtzaak

Ken je dat dat je vroeger hoorde over scheiding en dat het vaak horrorverhalen waren. Dat je dacht, wat ben ik blij dat ik dat niet heb. Ik ga het zo anders aanpakken, zoiets gaat me niet gebeuren.

Drie keer raden wat er daarna gebeurde. Je denkt goed te kiezen en een gelukkig gezin te starten. Mijn kinderwens was en is nog steeds zo groot. Alleen blijkt het een groot toneelstukje geweest en ken je de persoon helemaal niet waarmee je dit avontuur begon.

Je hoort het woord narcist steeds vaker, omdat er steeds meer over bekend is. En dat is juist goed, want bij mij is ook dat het geval. Gelukkig word er nu meer over gepraat. Maar toch, het blijft en je kan alleen maar blijven vechten. Opkomend voor je kind en voor jezelf. Grenzend stellend en hopen dat het beter word.

Alleen dat gebeurt gewoon weg niet. Ja mijn leven word beter omdat ik daar hard aan werk. Maar het blijft dat de vader van mijn kind een narcist is. En daarbij komt die hele smaad en laster campagne. Met een rechtzaak en hoorzittingen. Wat van mij niet perse hoefde. 

Nu 1.5 jaar later ben ik er juist blij mee. Het klinkt gek dat ik blij ben met een rechtzaak. Maar voor het eerst heb ik een stem, iemand die voor me op komt. Door heel hard aan mezelf te werken kan ik eindelijk voor mezelf opkomen. Kan ik zeggen ''tot hier en niet verder''. Dit is mijn grens en ik ga daar niet meer overheen. 

Daarom ben ik dankbaar geworden voor dit alles. Het heeft me zoveel geleerd en sterker gemaakt. Ja okey het blijft een krankzinnige situatie en dit is alles behalve goed voor onze dochter. Bedoel de moeder van je kind uit haar rol willen zetten gaat erg ver rondom je toneelstukje van goede vader. Maargoed, het is wat het is. Boos worden maakt het niet beter, hard aan de situatie werken wel.