Quarantaine tijd

Ik voelde het al een beetje aankomen. Er gaat iets gebeuren... Corona is niet zomaar een griepje die voorbij waait. Voordat de scholen sloten hield ik Fabio al thuis. Hij hoestte nogal en ik vond het een eng idee om hem nog naar school te laten gaan. Omdat mijn kinderen zo ziek zijn geweest in het begin van het jaar en ik corona vermoedde ben ik extra voorzichtig geworden (dat kan je in mijn vorige blog lezen). Ik wil niet dat mijn kinderen nog een keer zo ziek worden. Zo nam ik dus al de maatregelen om wat afstand van alles te nemen en ik zorgde dat ik mijn voorraadkast weer een beetje aanvulde (nee ik heb niet gehamsterd.) Daar kwam uiteindelijk het verlossende woord... Scholen sluiten! Heftig!

Ik ben bij mijn moeder langs gegaan en heb wat spelletjes en knutselspullen opgehaald want wij hadden geen idee hoelang dit zou duren... 

Hoe kom ik nu de dagen door nu we een aantal weken verder zijn? Gek genoeg hebben wij zoveel rust gevonden hier in huis! Wat normaal op schooldagen voornamelijk met Thiago chaos was (zijn ritme liep niet gelijk met schooltijden waardoor hij onrustig werd) heeft hij nu een ritme gevonden en ik kan de klok er op gelijk zetten. 

De school van Fabio heeft het super goed opgepakt allemaal. zo krijgt Fabio elke week een Bingo kaart waar we opdrachten van kunnen doen. Wij zijn erg enthousiast! De opdrachten zijn voor mij erg goed te doen met Fabio en zo proberen wij elke dag wat opdrachten te maken zodat hij bij blijft. 

Niet alles gaat van een leien dakje bij ons... Thiago kreeg spruw. Niet zo erg leek het eerst. Thiago had er bijna geen last van hij wilde alleen geen moment los gelaten worden door mij en dat snap ik wel. Ik heb medicijnen voor hem gekregen en toen begon de ellende. De spruw verdween vrij snel maar Thiago voelde zich zo misselijk door de medicijnen. Waardoor hij zijn eetlust kwijt raakte en soms momenten had dat hij ontroostbaar was. 

Gelukkig is zijn kuur bijna klaar. Aangezien Thiago nu veel om mij heen hangt is het moeilijker om ook wat met Fabio te doen. Daar heb ik nog het meeste moeite mee... maar, het is voor een goed doel en het is maar even.

Wat ik het zwaarste vind aan het binnen zitten is dat ik de tijd tussen Fabio en Thiago minder kan verdelen. Zo had ik als Fabio op school was Thiago en mama tijd zo heb ik nu 24/7 twee kinderen om mij heen. Ik vind het heerlijk om ze bij mij te hebben dat zeker maar, mis de momenten dat ik eventjes rustig op de bank kon zitten stiekem een beetje. Ondanks dat had ik deze tijd niet willen missen met mijn kinderen samen.

Voor nu geniet ik zeker van de tijd die ik met mijn kinderen heb. De tijd vliegt voorbij. Ik zie deze tijd als een bijzondere tijd. Once in a lifetime kans om zoveel met je gezin te zijn! 

Zijn er mama's die eigenlijk ook wel genieten van deze tijd samen met de kinderen? En hoe doen jullie dat tijd met de kinderen verdelen?