Snap
  • Kind
  • dochterlief
  • Mijnmeisje
  • stichtinghartekind
  • hartekind

Plots kwam alles zo snel

Het was zaterdag 16 januari 2021. Ik zal het niet meer snel vergeten. 

Pip werd om half 9 wakker. Toen ik bij haar bed aan kwam oogde ze al wat suf en leek ze ziek. Ik heb haar bij me in bed genomen, maar pip voelde niet warm. Wel keek ze uit haar ogen alsof ze minimaal 40 graden koorts had. 

Voor mij voelde het al niet goed want ze bleef erg rustig liggen. Ik ben mij direct gaan aankleden met het idee dat ik zometeen weg moest met pip. 

Pip bleef suf en ziek lijken. Ik heb haar opgetild en ik dacht ; lekker beneden spelen met haar speelgoed en niks meer aan de hand. Helaas was dit niet het geval. Pip bleef rustig op mijn schoot zitten en wilde niks. 

Mijn laatste poging was even met haar de tuin in. Lekker frissen lucht in ademen en dan zal het wel weer goed gaan met pip. Helaas was dit ook niet het geval. 

Ik raakte in paniek want ik zette pip op de bank en ze liet zich eigenlijk gewoon naar de zijkant vallen. Dit was het moment dat ik de huisartsenpost belde. Dit duurde allemaal even want ze moesten overleggen. Ik zag dat pip achteruit ging en ik raakte dan ook in paniek. Iets hield mij tegen 112 te bellen... zo stom waar ik me nog steeds schuldig om voel. 

De huisartsenpost vertelde mij dat ik gelijk moest komen. Aan het einde van dit gesprek begon pip te rillen met haar lipjes en daarna met haar hele lichaam alsof ze het super koud had. Toen ze klaar was met rillen wou ze lopen en leek er plots niks meer aan de hand? 

Gelukkig had ik in de tijd ervoor mijn moeder en schoonmoeder geappt dat ze zo snel mogelijk moesten komen. 

Ik durfde niet alleen met pip in de auto dus ging me moeder mee. We waren snel bij de huisartsenpost en hier was pip ook alweer haar zelf. Wel werd er toch besloten om dit incident te overleggen met LUMC. Van het LUMC hoorde wij dat we moesten komen voor een controle. Het incident heeft bij elkaar 5 kwartier geduurd.. 

Op met mijn moeder naar het LUMC. 

Eenmaal in het LUMC zaten we bij de eerste hulp. Pip was ondertussen erg moe en zat aan het hartfilmpje. Op dit hartfilmpje was er niks geks te zien en klopte pip haar hartje nog steeds 60. Al snel hoorde wij dat pip een aantal dagen word opgenomen om haar te observeren. 

Eindelijk mochten wij naar de verpleegafdeling Bos. Eindelijk ons eigen plekje en betere hartfilmpje waar pip gewoon mee kan lopen. 

De artsen vertelde ons dat pip alles mag doen en we eigenlijk hopen op een soort gelijk incident zodat we konden zien wat haart hartslag deed. 

Op zondag middag kwam de cardioloog langs. Vertelde mij dat haar hartslag erg traag is : tussen de 40 en 47 in slaap. Eigenlijk niks nieuws. Ook heb ik geen incident meer gezien. De cardioloog vertelde mij dat als er voor maandag geen incident komt wij weer naar huis mochten en we daar maar weer moesten afwachten. 

Op maandag ochtend nog geen incident geweest. Ik had alvast al mij tassen ingepakt en mijn bed afgehaald want ik sliep bij pip. 

Op maandag ochtend kwamen er 2 artsen. Ik was nog alleen want ik had mijn man gezegd dat ik hem belde op het tijdstip dat we naar huis mochten zodat hij lekker bij ons zoontje kon blijven. 

De artsen kwamen mij plots vertellen dat er deze week nog een pacemaker geplaatst gaat worden en dat pip zonder pacemaker niet meer naar huis mag. Wat was dit een shock! Ik was verdrietig , angstig en ik had heeeeel veel vragen. Ergens leek er ook al een opluchting. 

De artsen vertelde dat er een kans was op hartfalen. En ze niet achteraf de verkeerde beslissing maken omdat we de oorzaak van het AV hart blok niet weten. 

Op dat moment gelijk mijn man gebeld en die kwam direct.

 Alle vragen moesten wij opschrijven en vrijdag 22 januari 2021 word de pacemaker geplaatst. 

De operatie op vrijdag 22 januari is goed gegaan. Na de operatie wel nog wat uitgedroogd geweest en verhoging maar op maandag 25 januari mochten we al naar huis. 

Die vrijdag moesten we terug voor controle van de wond en of er van binnen geen infectie is. Dit is een normale gang van zaken. 

Pip haar wond ziet er super netjes uit dus ik verwachte geen gekkigheid. 

Onverwachts hebben wij dan toch te horen gekregen dat pip teveel vocht heeft bij haar hart en hartzakje.. Dit lijken complicaties van de operatie en kunnen duiden op een infectie.. 

Op dit moment zijn wij nog wekelijks in het ziekenhuis voor het vocht wat maar niet weg gaat. Wel blijft het vocht tot nu toe stabiel en word het niet veel erger. Wel kan dit zich in korte tijd verergeren en blijft dit nu nog spannend voor ons.. 

3 jaar geleden

Wat heftig! Ik wens jullie veel sterkte en kracht en hopelijk gaat het snel beter met Pip. Liefs Lindsay

3 jaar geleden

Dankjewel! 💕

3 jaar geleden

Wat schrikken! Helemaal als je het niet aan ziet komen. Onze dochter nu 4 heeft ook een pacemaker vanaf haar 1e. Ook. In het LUMC. Mocht je contact willen altijd goed. Hartekindjes zijn de sterkste en stoerste! ❤️❤️❤️

3 jaar geleden

Dankjewel!