Pim (5) in de lockdown-voorjaarsvakantie

Toen Pim 4 jaar oud werd op 18 december 2019 ging de vlag uit! Hij mocht eindelijk naar school, waar grote broer ook al een jaar heen mocht. Wat fijn! Ook al waren het weliswaar 2 hele leuke dagen, aansluitend kwam de kerstvakantie. In januari ging hij weer met volle moed naar school... Twee maanden verder: Lockdown 1. Daar begreep hij nog niet zoveel van, maar ja, Pim zei er niet zoveel van. 

Jeujjjj, hij mocht na de lockdown weer naar school en een paar weken later: zomervakantie. Pfff.. Pim had niet zo'n zin in de vakantie, maar goed. Na de vakantie weer vol goede moed naar school... 3 maanden verder (jaaaaaaaa ik val in herhaling ja): Lockdown 2.. Die doorstonden we wederom, inmiddels weer verjaardag:  5 jaar oud én in groep 1 gelaten: mocht hij een aantal weken geleden eindelijk weer naar school. Maar.. ik heb een kind dat nog al snel snottert, hebben we van alles aan geprobeerd maar onze zoon is nou eenmaal snel snotterig (niet eens verkouden eigenlijk). 

En toen kwam een geweldige paar dagen vol met sneeuw en ijs. Je raad het al: snottebellen.. en school aan de telefoon: "tja, Pim heeft snottebellen en we moeten ons aan het beleid houden" First of all: alle respect voor de regels. Maar.. kinderen met regelmatige snottebellen vallen tussen wal en schip.  Second of all: Pim was erg verdrietig. Wat doe je dan als je feitelijk gezien met je rug tegen de muur staat en je een zoon hebt die zo ontzettend graag naar school wil? Dan zit er maar 1 ding op: Een coronatest. Zonder tranen doorstaan en al snel de verwachte conclusie: negatief. Uiteraard een uur later weer op school afgeleverd. 

En toen afgelopen vrijdag.. Ik vertelde hem dat we een weekje voorjaarsvakantie hadden. Tranen met tuiten kan ik je vertellen.. Hij begrijpt er niets van. Waarom mag ik niet naar school? Heb ik weer een snottebel? Waarom is school dicht? We krijgen het hem gewoon niet helemaal aan zijn verstand. En dat resulteert in een erg verdrietig mannetje thuis. Ik begrijp Pim wel, hij is 5 (en 2 maand) en hij heeft meer thuis gezeten dan op school. 

Mogen we dan af en toe gewoon eventjes heel eventjes klagen? Want wij zijn die lockdown wel zo onmeunig zat (ja, zo zeggen we dat in Twente ;-)).. En JA! Natuurlijk hopen we dat corona snel weg gaat, en ja: we hopen dat de pandemie de wereld uit vliegt, en ja: we hopen dat er geen ziekenhuizen overvol raken en ja: we houden ons aan de regels. Maar af en toe mag je toch wel even zeggen dat je het gewoon vreselijk zat bent? 

En ondertussen maken we er echt het beste van in de voorjaarsvakantie. Ik denk dat hij het stiekem super leuk vind deze vakantie want we doen allemaal dingen die we anders niet doen ;-) Hopelijk maandag gewoon weer school.. 

(maar kak, die mengeling van sneeuw ijs en zomerse warmte heeft als resultaat: Pim is verkouden ;))