Peuterpubertijd voor als je alles al geprobeerd hebt...

Jacob Klaas vernoemt naar beide opa's en René als roepnaam. Een jongen geboren in oktober 2000, sliep na 4 weken de nachten door en ondanks dat de borstvoeding het liet afweten na een paar weken deed de flesvoeding zijn werk... een ideaal kind... al werd dat later een beetje ontkracht (zie vorige blog over pubers).... Ruim elf jaar later mocht ik het leven schenken aan een gezonde dochter, geboren in augustus 2012 genaamd Juliana Grietje vernoemd naar beide oma's met roepnaam Joy. Haar naam is heel toepasselijk want Joy is bijna altijd vrolijk. Ze trekt de aandacht van vele mensen omdat ze bijvoorbeeld als we de boodschappen doen zingend in de winkelwagen zit en een flinke bos met krullend haar heeft. Haar vader is van Antiliaanse afkomst maar Joy is blanker dan mij en ik wordt zomers nauwelijks bruin. Zowel haar vader als ik hebben donkerbruine ogen maar die van Joy zijn groen. Het DNA van mijn moeders kant heeft de sterkere overhand. In tegenstelling tot René slaapt Joy nog steeds niet echt door. In de drie jaren dat ze deel uitmaakt van ons gezin heeft ze misschien twee weken achter elkaar doorgeslapen en ik dus ook..... Maar ik heb het ervoor over en ben intussen niet anders gewend. Ik ben gezegend met twee gezonde kinderen zij het van twee verschillende vaders. Op 22 mei 2015 ben ik getrouwd met de vader van Joy. We zijn nu twaalf jaar samen waarvan we er 8 samenwonen en na 9 jaar relatie kwam Joy ons aanvullen. Mijn man is 13 jaar ouder dan mij en in onze gesprekken voorafgaand aan eventuele kinderen hebben we het erover gehad dat mochten er kinderen komen van ons samen dat we dan voor twee gingen, indien het ons was gegund, zodat ze van dezelfde bloedlijn kwamen voor de toekomst. Ik verlangde heel erg naar een tweede kindje maar mijn man dacht daar heel anders over. Voor hem hoefde het allemaal niet meer... Ik heb me daar dan ook op een gegeven moment bij neer gelegd en zelfs om gerouwd, hoe gek dat ook mag klinken omdat ik immers al een zoon had. Ik ben namelijk zo ingesteld dat je een kindje samen mag krijgen en niet (stiekem) alleen... Maar in augustus 2011 zei mijn man ineens gooi je pil maar weg we gaan ervoor... Ik wist niet wat ik hoorde en heb hem nog een paar keer gevraagd of hij er echt 100% achter stond. Samen hebben we de pil weggegooid en ik was gelijk zwanger. Dit resulteerde echter in een miskraam maar de maand erop was het weer raak en daaruit is Joy geboren. In tegenstelling tot René heb ik geen pijnstilling gehad tijdens de bevalling en heb ik het hele proces meegemaakt. 

Ik had nog steeds een kinderwens na Joy en had me de deadline van augustus 2015 gesteld mocht ik toch nog een kindje willen. Ik ben in juli 35 geworden en dacht met de negen maanden erbij als het weer in 1 x lukt dan is Joy ongeveer vier. Ondanks dat we hadden afgesproken dat er eventueel twee zouden komen was mijn man er na 1 wel klaar mee, maar zoals gezegd ik niet. Ik bleef dat gevoel houden. Nog een x zwanger en nog een keer zo'n klein hummeltje, de bevalling en een "echt" broertje of zusje voor Joy.... Meiden zijn pittiger dan jongens zeggen ze... nou in dit geval helemaal waar!!!!

Afgelopen maart (2015) heb ik de knoop definitief doorgehakt!! Ik heb een gezonde jongen en een gezond meisje en daar blijft het bij! Ik zal proberen in het kort uit te leggen waarom.

Ik was zelf onhandelbaar tot ongeveer mijn derde levensjaar. Mijn man is van Antiliaanse afkomst en helaas leeft zijn moeder niet meer en die heb ik nooit gekend dus kan ik haar ook niet vragen hoe hij was als kind maar hij stamt wel af van een uitbundige cultuur. Voeg voorgaande samen en je hebt een kind gecreeerd dat vol temperament zit... Ontzettend veel temperament...Joy is watervlug en zit nooit stil. Vanaf het moment dat ze wakker wordt tot aan het moment dat ze gaat slapen zit er een berg energie in daar zeg je u tegen. Je kunt haar werkelijk geen minuut alleen laten want haar ogen en haar hersens hebben allang een plan gesmeed als ze even alleen is en dus een kans krijgt om op haar manier te ontdekken.  Planten worden van hun blad ontdaan, met een stift tekent ze overal op, Zoals laatst bijvoorbeeld, ik had mijn merkstift (zwarte benzinestift/marker) op het kastje in de hal gelegd. Ik was even vlug boven om de was op te ruimen en het traphekje was open. Mevrouw kon dus via de trap bij de merkstift die op het kastje lag en heeft haar mond en eromheen, haar nagels en de salontafel, muren en deurposten, inclusief alle handvaten van de kast in de hal een zwart kleurtje gegeven. Ik dacht dat krijg ik nooit meer van haar gezichtje. Gelukkig kon ik zonder veel moeite alles van haar snoet en handen af krijgen met billendoekjes van een bepaald merk...pfff. De tafel hebben we opnieuw geverfd en de rest zit er helaas nog..Of bij de oppas opa en oma in het hok van de kippen kruipen en de kippen vrij over het erf laten lopen. Oma haalt tijdens het schoonmaken van de vissenkom de vissen er zo uit met de handen. Opa en oma vragen zich af waarom Joy haar mouwen zo nat zijn... totdat ze zien dat er een vis in een koffiekopje zwemt die Joy uit de kom in het kopje heeft gedaan...Zoals gezegd je kunt haar geen moment alleen laten! Daarentegen is ze natuurlijk ook heel lief!! Ze komt bij je te knuffelen, kusjes geven en zeggen dat ze van je houd! Ze kan naast dat ze heel druk is ook rustig bij je op de bank zitten en voor haar leeftijd kan ze al heel veel woorden tot zinnen maken en stelt ze je ook specifieke vragen. Maar Joy is altijd voluit aanwezig en je hebt er je handen vol aan! Natuurlijk is geen kind hetzelfde en voor hetzelfde geld komt er eentje na die weer heel rustig is zoals de eerste! Maar dat risico wil ik niet nemen. Het overbuurmeisje is tien weken jonger dan Joy en loopt gewoon met mama mee. Joy moet je vasthouden anders gaat ze ervandoor! Op 1 april was ze overdag zindelijk. Alles keurig op het toilet. Toen we gingen trouwen op 22 mei raadde iemand me aan om haar toch een luierbroekje aan te doen ivm haar bruidsjurkje.... Ik was dit niet van plan maar heb het uiteindelijk toch gedaan. Terwijl mijn zusje op Joy lette gedurende de dag dus het had niet gehoeven.. Had ik het maar niet gedaan want vanaf dat moment doet ze alles weer in de luier. Ze gaat nog wel af en toe naar het toilet maar als ze te druk is of geen zin heeft doet ze het gewoon in de broek! Ik geef haar dezelfde opvoeding als de oudste en ik ben best streng. Maar waar de oudste keurig luisterde zijn Joy haar oren "stuk" . Je moet haar constant in de gaten houden anders slaat ze haar slag! De pot nivea in de douche is ook favoriet, even niet opletten en de deksel is er af, haar knuistje er vol in en maar smeren op haar gezicht! Als ze niet wil luisteren in de winkel dan zie ik soms lachende gezichten maar ook de afkeurende blikken en dan denk ik tja, ik ben bij haar net zo consequent als bij de eerste en ik heb echt letterlijk alles geprobeerd om haar te laten luisteren en me er maar bij neergelegd. Dat is Joy... vrolijk, ontzettend ondeugend en teder en lief! Mijn prinsesje.

Al met al ben ik gezegend met twee gezonde kinderen. Ik noem ze allebei mijn pubers! En het is goed zo! 

Liefs.. xx..