Passend onderwijs 2

Vorige keer heb ik een noodkreet geschreven. Nu schrijf ik een klein stukje wijzer en dit wil ik graag delen. Dit is namelijk ook hoe het kan gaan.

Ons kind van 6 zit niet meer op school. Hoe dan zou je zeggen? Tja het kan, helaas.

Een school stelt zich handelingsverlegen op en gooit het op gedragsproblemen ofwel onderontwikkelde executieve functies,wellicht wel ADHD of contactgestoord. Gelukkig zijn er voor dit soort problemen vaak passende oplossingen maar helaas is ons probleem niet zo makkelijk. Niet naar bedoeld naar ouders die hier mee te maken hebben, maar ik bedoel meer dat daar wel wat vaker passender oplossingen voor zijn.

Wat is er met ons kind? School weet het eigenlijk niet en gooit het vooral op gedragsproblemen, dus zou hij naar het speciaal onderwijs kunnen of naar een democratische school i.v.m. zijn zelfbepalende gedrag.

Wij zien dit anders. Ons kind is veranderd. Niet een beetje maar echt! Van een zorgzaam liefdevol vrolijk en rustig kind met creatieve (oké soms niet als te handige uitspattingen) naar een boos gefrustreerd kind dat eigenlijk niks wil en zelfs dood wil.

Wat doe je daar dan aan? Tja, aan de bel trekken, school op de hoogte stellen, veel gesprekken met als gevolg nog meer achteruitgang. 

Helaas is dit niet de eerste keer voor ons met onze zoon. Dus hebben we gespecialiseerde hulp gevraagd en onderzoek laten doen. Een IQ test en wat blijkt? Ondanks dat onze zoon maar 2 van de 6 opdrachten gemaakt had, geeft de tester aan dat hij waarschijnlijk een IQ heeft van 145+. Niet een beetje hoog dus, maar heel erg hoog. Wij wisten wel dat onze zoon snel wijs is maar ja zoveel?

Gedragsproblemen komen voort uit frustratie en onderpresteren en zijn dus niet structureel. Geen ADHD of andere zaken alleen een hoog IQ. Tja, waar moet je dan zijn. Ik heb zo onderhand  15 contactpersonen om dit in goede banen te kunnen leiden en de budgetteringen rond te kunnen krijgen. Man man, wat is het leven dan zwaar. Een kind met een dubbel schooltrauma en dan nog de hele paperassen eromheen. 

Ja, we weten nu wat er aan de hand is, maar een passende oplossing? Ik zit hier nu in mijn tent op een camping met de gedachte: straks is de eerste school dag en dan? Op zijn oude school is hij niet ingedeeld en we willen niet weer een verkeerde beslissing maken, dus niet overhaast zoeken. 

Binnenkort hopelijk een goed gesprek met tussenpersonen maar het is bijzonder gek om een thuiszittend kind van nota bene 6 jaar te hebben.