Overstap groot bed of niet?

Mijn kleine vriendje alweer 1.5 jaar!

Nog even en ik heb een peutertje in huis 😱😱😱

Je bent altijd een kindje geweest wat rust en een eigen bedje nodig had om te slapen. Geen buggy, geen box dan deed je geen oog dicht.

Dit wetende hielden we daar altijd rekening mee. Met wat momenten ertussen sliep je meer dan prima.

Maar jeetje de 18 maanden regressie hakt er weleens in. Ineens werd je elke nacht wakker. Niet zomaar wakker, nee dikke paniek, huilen.

Knuffelen en je een veilig gevoel geven is wat we dan doen. Soms sliep je verder maar soms was je van 12 tot 5 klaar wakker in de nacht.

De 4 tandjes en 2 kiezen die tegelijk doorkomen werken ook niet mee.

Na enkele dagen zijn we gaan zoeken wat is het probleem, waarom voel je je niet fijn.

Al snel kwamen we erachter dat je zodra je wakker wordt  in je ledikant er totale paniek was. We zijn een matras bij je op de kamer gaan leggen en je kwam meteen tegen mij aanliggen. Het was duidelijk, je hebt mama nodig. Steeds even met je handje voelen of ik er nog ben. 

Voorlopig laten we het even zo. Jij slaapt nu heerlijk op je vloerbed. Als je wakker wordt in de nacht horen we je even en val je weer in slaap. Het lijkt alsof je je veiliger voelt zo dan opgesloten in je ledikant.

Het mooie is je komt het matras niet af, je blijft op het randje liggen zodra je wakker bent en gaat gezellig kletsen. Daar smelt je toch van! 🥰

Soms probeer ik het middagslaapje toch weer even in je ledikant maar zodra je wakker wordt is er weer die paniek.

Toch maar definitief over stappen op een groter bed?

Mijn kleine jongen wordt ineens zo snel groot.