Overbeschermend opvoeden??

Gebeurtenissen in je jeugd en je opvoeding van huis uit kunnen veel invloed hebben op hoe jij later je kinderen opvoed. In alles zoek ik balans en we doen denk ik allemaal wat we denken dat het beste is.

Zoals je in mijn 2 vorige posts van ‘Haar verhaal’ hebt kunnen lezen, ben ik misbruikt als kind. Ik heb geen dochters gekregen maar toch heeft dit veel invloed op hoe ik op mijn zoon let, tijdens activiteiten, spelen bij vriendjes en als hij buiten is. Ik vertrouw bijna niemand en heb dan ook een gevoelige sensor als het gaat om hoe mensen mijn kinderen aanraken.

Het is een super gevoelig onderwerp en iemand beschuldigen van misbruik kan een hoop kapot maken, aan beide kanten. Mijn zoon heeft jaren op zwemles gezeten. Het laatste jaar kreeg hij voor het eerst een zwemleraar. Een leuke oudere man, streng maar altijd in voor een grapje. Op een dag zat ik langs de zijlijn en zag ik in een flits dat hij een ‘vriendelijke’ tik op de billen van mijn kind gaf. Ik dacht..’oké Van, hij bedoelt dat niet met een achterliggende gedachten, niet alle zwemleraren zijn pedo’s..’ Totdat het een tweede keer gebeurde. Ik sprak er over met een vriendin wat ik hier mee aan moest, want ik dacht echt niet dat die man een viezerik was zoals mijn misbruiker. De derde keer dat het gebeurde knapte er toch iets in mij en ben ik naar de directie gestapt. Ik barste in huilen uit..

Ik legde het verhaal uit. Dat ik de zwemleraar van mijn zoon een hele aardige man vind maar dat ik het niet meer trok dat hij een ‘vriendelijke’ tik op de billen van mijn zoon gaf. Hij moest hier van bewust worden dat dit niet hoort. Ook al zal hij het allemaal zo niet bedoelt hebben. De leidinggevende begreep mij helemaal en zou met hem in gesprek gaan. Ook voelde ik mij heel klote naar de zwemleraar toe want ik wilde hem absoluut niet het gevoel geven dat ik hem (in die zin) beschuldigde van ontoepasselijk gedrag. Snap je hoe moeilijk dit voor mij is? Want ik denk dat iedereen het met mij eens is dat dit niet hoort maar door mijn eigen misbruik is het emotioneel en heb ik misschien een rare gedachtengangen over het hoe en waarom. Iemand die met plezier zijn werk doet maar aangesproken moet worden op ‘misschien’ wel onzedelijke handelingen en daardoor zelf onzeker naar zijn werk komt, bang dat een ouder hem beschuldigt van iets wat hij niet zo bedoeld. Tja zo kunnen we er lang of kort over praten, ik kreeg er buikpijn van. Ik werd terug gebeld, er werd uitgelegd dat er een gesprek had plaats gevonden, dat de zwemleraar zich rot was geschrokken en hier nooit bewust van was. Hij had nooit een ouder een naar gevoel willen geven, bood daarbij zijn excuses aan en zou in het vervolg hier op letten. Hij was er zelf best wel van ontdaan. Ook zei de leidinggevende dat hij het heel vervelend voor mij vond en dat het ook echt niet kan. Goedbedoeld of niet. Je raakt iemands kind niet aan en al helemaal niet op de billen of andere intieme plekken. Misschien doet ie dat bij zijn eigen kleinkinderen en dat is prima maar een schouderklop of een high five, dat kan je ook doen.