Opvoeden: Hoe je dat eigenlijk?

Complimenten prima, maar 'Nee' is ook gewoon 'nee'. Kinderen die alleen maar horen hoe goed ze zijn en alleen maar complimenten te horen krijgen.....ik denk dat het de ingrediënten zijn voor het kweken van kleine narcistjes.. Kinderen hebben ook gewoon kaders nodig: dit mag wel en dit mag niet. En gaat een kind de grens over dan daar een consequentie aan verbinden. Nu niet denken dat ik veel straf geef, want dat doe ik bijna nooit bij mijn nu achtjarige (en voorheen ook nauwelijks. Het was niet nodig). Ik weet dat ze me soms best streng/ duidelijk vindt, maar dan roep ik wel eens:' Van strenge mama's krijg je leuke kinderen!' Er zijn hier gewoon duidelijke regels en grenzen, waar natuurlijk heus wel een keertje vanaf geweken wordt. Elk kind is weer verschillend, dus het is steeds ook een zoektocht naar wat werkt bij een kind

Blijft in sommige gevallen lastig. Denk niet dat ze al snappen dat je niet met lippenstift op de vloer mag tekenen op die leeftijd ? leuk spul ook om schoon te maken..... Maar denk dat t wel belangrijk is om bepaalde dingen toch duidelijk te maken dat t niet gewenst is anders lopen ze over je heen straks en is alles geoorloofd en grappig. Weet nog dat ik 'vroeger ' met verbazing zat te kijken hoe mijn nichtjes en neefje over de eettafel en salontafel liepen en er af sprongen want dat was zo grappig om te zien vonden mijn oom en tante... En of er nou eten opstond of niet het mocht gewoon... dat is me altijd bijgebleven... ik ben 6 jaar ouder als mijn neefjes en nichtjes maar ik dacht toen echt... Dit kan toch niet.. de hapjes en t drinken vielen hierbij nl vaak op de grond en mijn tante ruimde t met een schaterlach op.. want t was zo grappig om te zien dat haar 3 kinderen op hun blote voeten tussen de blokjes kaas en komkommer en de pinda's dansten. Niet in de gaten dat de pinda's tussen hun tenen zaten en dit vervolgens doodnormaal weer in t bakje te leggen zodat de visite lekker verder kon knabbelen? zo waren er wel meer dingen waar ik me over verbaasde. Ik heb nu zelf 3 kinderen en natuurlijk doe ik ook zeker niet alles goed. Maar probeer wel regels en normen en waarden te hanteren. En natuurlijk doen mijn kids ook wel dingen die niet mogen . Ze zijn echt niet heilig. Maar ze weten donders goed wat wel mag en wat niet... En al is t soms heel lastig vooral bij onze jongste.. die wordt nl op handen en voeten gedragen door haar 2 grote broers en imiteerd als een papagaai alles volleerd na.... En is met haar 18 maanden oud al een echte dame die donders goed weet wat ze wil en wat wel en niet mag. Maar wat soms lastig is dat ze je dan soms aankijken omdat ze weten dat ze iets doen wat niet mag... En dan proberen zo onschuldig mogelijk te kijken... probeer dan je lachen maar eens in te houden? Maar zolang hier de hapjes nog op tafel blijven staan en de kinderen niet met hun blote voeten in de stampot wortels gaan staan omdat t zo leuk en grappig is om van de tafel te springen....knijp ik ook best eens een oogje toe en doe net alsof ik t niet gezien heb? En ja complimentjes geven doe ik zeker. Je mag tich laten weten dat je trots bent als ze je geholpen hebben door hun speelgoed op te ruimen of als ze goed geluisterd hebben .... wij vinden t toch ook leuk om een complimentje te krijgen.. al dan niet met een hoog stemmetje?(gek he eigelijk dat we onze stem dan verhogen als we " goed zo " zeggen ) ?

sommige dingen moet je wel nee zeggen, want met 1 weten ze het niet toch.. wij hebben echt veel nee gezegd, maar ook uit de sitautie halen. Nu zijn ze 2,5 geweest, halen we ze niet uit de sitautie.

Ten eerste. Iedere ouder doet maar wat. Maar hou je lange adem nog even vol. Mijn dochter is 7 en heeft het vermogen om overal op te tekenen wat nog steeds geen papier is. Armen, je naam op de muur schrijven is ook nog steeds een kunst. Nagelak opdoen maar dan niet met je hand op een tafel met onderlegger, nee joh dit doe je gewoon op de bank. Maar ja ik ben vanalles. Dat betekend dus 2x redelijk en daarna een viswijf. Hier snappen ze het pas als je ontploft. Het moet duidelijk zijn dat ze echt over de grens zijn gegaan. Altijd al zo geweest.en als ik nee zeg en ze doen het toch, vraag ik nu meestal wat ze niet begrijpen van nee en dan is het de ee wat ik terugkrijg. Dus die adem heb je toch nog even nodig. Ik denk altijd dat de opvoeding is wat je beide hebt meegekregen. Op die leeftijd van jouw kindje legde ik het na 2 x nee gewoon zo hoog dat ze er niet bij konden. Kies je strijdpunten. Je krijgt er nog zoveel.