Onze test vakantie met baby naar Berlijn.

Ervaring

Al een tijdje wou ik Nino graag meenemen naar Berlijn. Dit om hem dan eindelijk ook aan een deel van mijn Duitse familie te kunnen laten zien. Ik had er dan ook erg veel zin in. 

We waren vooral ook benieuwd hoe we het zouden vinden het reizen en een stad verkennen met een baby. Wat kan wel en wat niet? Is het nog wel leuk voor ons met een baby? Hoe ervaart de baby het? Waar moet je rekening mee houden? Naja genoeg vragen dus.

Huisje en auto

We konden in Berlijn in een huisje van familie in Steglitz waar op dit moment niemand in woont maar wat ze aanhouden voor bezoek omdat de prijs van de woning zo laag is. Hoe ideaal. Geen verblijf kosten voor ons dus en ook geen druk als we minder lang of juist langer zouden willen gaan. 

We mochten de auto van mijn moeder lenen, wat heerlijk was want die is lekker ruim en daar konden we alle baby zooi in stoppen. Jeetje wat neem je een berg spullen mee voor zo een klein wezentje. Een kleine opsomming:

• Een kinderwagen;
• kleren;
•  een reisbedje + matrasje + lakentje + slaapzakje x2 (maar goed ook want nr. 1 was helemaal onder gespuugd);
• een boxkleed;
• luiers, natte doekjes, hydrofiele doeken, spuugdoekjes;
• crème, neusspray, paracetamol, thermometer, etc.;
• speelgoed;
• flesjes, speentjes, voeding, lepeltjes, bakjes....;
• en ga zo maar door...

Naja uiteindelijk is de auto dus vol met vooral zijn spullen en hebben wij ieder een kleine tas met onze kleren. Zo zal het de aankomende jaren nog wel gaan denk ik. Ook dan is het heel fijn dat je een eigen woning hebt waar je al die spullen die je eerst zorgvuldig in de auto gepakt hebt weer kunt verspreiden over de woning en er een soort tijdelijke structuur kunt aanbrengen voor de dagelijkse bezigheden zoals flesjes maken, verschonen, eten geven en slapen.

Kunnen we wel gaan?

Eerst was het nog even spannend of we wel zouden kunnen gaan. Nino is de laatste maand steeds af en aan ziek. Eerst diarree en koorts en daar direct achteraan een luchtwegeninfectie en natuurlijk weer koorts.

Drie dagen voordat we zouden vertrekken begon Nino gelukkig weer wat beter te worden. De ergste hoest was weer voorbij, de koorts was weg en het fijnste nog, Nino was weer vrolijk en at weer beter.

Toen die onzekerheid weg viel kwam de tweede onzekerheid. De uitlaat van de auto zat los en moest dus last minute nog gerepareerd worden. Gelukkig heeft mijn moeder dit heel snel geregeld en kon de uitlaat tijdelijk geplakt worden. Genoeg voor deze rit. Dat was obstakel nummer 2 die weg was.

Maar daarna kwam obstakel nummer 3. Mijn man was zijn portemonnee verloren. Super onpraktisch want dit betekend dat hij geen pinpas, geen creditcard en geen rijbewijs zou hebben tijdens de rit. Op zich kon ik gewoon betalen en rijden maar echt praktisch is anders. Vooral omdat het reisje een verjaardagscadeautje voor mijn 30ste verjaardag was en hij dus de reis wou betalen en ik nu dus alles zou moeten voorschieten. Gelukkig zijn er nog hele lieve goede mensen op deze wereld en werd mijn man via linkdin (waar dat toch niet goed voor is) toegevoegd door een man die zijn portemonnee gevonden had, met geld, pasjes en alles er nog in. Wat een geluk en zo konden we alsnog op tijd weg, met portemonnee, een veilige auto en een gezond kind.

De reis

We zijn op maandag ochtend vertrokken. Het plan was 10 uur weg te gaan. Dit werd uiteindelijk 11 uur. Op zich nog steeds een prima tijd. Het duurt toch wel even om niet alleen de auto ingepakt te hebben maar ook je kind reis klaar te hebben, de katten goed gevoed achter te laten, het huis inbraak veilig te maken (tijdschakelaars op de lichten enzo.) en het eten voor tijdens de reis voor ons zelf en voor Nino klaar te hebben.

Nino vond het wel prima achter in de auto en heeft het eerste uur lekker naar buiten gekeken naar de voorbij komende huizen, bomen, lucht en regen. Hij was lekker aan het kletsen en na een poosje viel hij lekker inslaap en hebben we hem niet meer gehoord. 

Toen we over de grens waren in Duitsland zijn we in een Raststätte gestopt om te tanken,Nino een flesje te geven en te verschonen en zelf iets te eten. Wij hadden een Currywurst besteld om te delen en wouden tijdens het eten ook Nino de fles geven. Alleen Nino weigerde te eten en begon behoorlijk te huilen. Super fijn. We hebben dus maar snel gegeten en de fles mee de auto in genomen. Ik ben achterin gaan zitten bij Nino en bij het rijden heb ik Nino opnieuw het flesje aangeboden. Dit keer nam hij het zonder problemen. Geen idee, wat het probleem bij de Raststätte was. Bij de volgende stop mogelijkheid ben ik weer voorin gaan zitten en is Nino weer snel inslaap gevallen. 

We hebben de rest van de reis in één keer kunnen afleggen. We hadden een heerlijk vrije weg en geen enkele file en konden hierdoor lekker door rijden. Nino is pas een kwartier voor aankomst weer wakker geworden en we het was precies weer zijn fles tijd bij aankomst dus we hadden het bijna niet perfecter kunnen timen. Al met al een prima rit dus.

Eerste avond

Nadat we de auto uitgepakt hadden, alles een beetje een plekje gegeven hadden en Nino de nodige aandacht gegeven hadden was het 18:30 uur en hadden we wel honger. We zijn dan maar naar de Schloßstraße gewandeld wat 5 minuten lopen was van ons appartementje, om te kijken of we daar iets snels te eten konden vinden. De Schloßstraße is een behoorlijk grote straat, vergelijkbaar met de Kufürstendamm, een grote straat met alle grote winkels zoals de H&M, Mac Donalds, Primark, KaDeWe, etc.. 

We waren best vermoeid en met kind wat al de hele dag in de auto gezeten had leek het ons het beste idee om niet echt een restaurant op te zoeken maar gewoon voor een snelle hap te gaan. Dit werd de Pizzahut. Nino sliep al snel in de kinderwagen en die hebben we dan ook naast ons geparkeerd met de kap naar beneden zodat hij lekker door kon slapen. Wij hebben lekker een pizza en pasta gegeten en zijn daarna weer terug gegaan naar het huisje om maar op tijd te gaan slapen want behalve dat de reis toch best uitputtend was wisten we nog niet precies hoe Nino's nacht zou verlopen. 

De laatste dagen ging het slapen helaas gepaard met hoestbuien waar hij niet zelf uit kwam. Waardoor we elk uur het bed uit moesten om weer een speen in zijn mond te stoppen. Helaas was de eerste nacht nog erger dan de nachten thuis. Niet zo gek ook eigenlijk want hij had overdag al heel veel geslapen en sliep nu in een onbekend bed, in een onbekende kamer. We hadden dit keer dus niet alleen af en toe een hoestbui maar ook een hoestbui die verder ging een een soort van paniekhoesthuilbui waar hij zelf niet meer uit kwam. 

Weer ziek

Na een korte nacht was Nino ook 's ochtends weer vroeg wakker en begon onze dag dus vroeg. Helaas voelde Nino zich weer niet goed en had weer koorts gekregen. Hij was ook weer wat hangerig en huilerig. Misschien was de reis toch iets te veel van hem gevraagd. 

We hebben 's ochtends even bij het bakkertje om de hoek ontbeten en hebben besloten de eerste dag niet te veel te doen zodat Nino even tot rust kon komen. Ik ben dan ook alleen even wezen shoppen in de Primark en we hebben even boodschapjes gedaan en hebben de eerste avond gewoon in ons appartementje gegeten. Nino op tijd naar bed gedaan en daarna hebben we een Harry Potter gekeken. 

Fruithapje in het appartement, in de stoel die met wat kussentjes goed fungeerde als babystoel.

Het voelde wel alsof de reis naar Berlijn nogal onnodig was als we alleen dit soort kleine tripjes zouden kunnen maken want van Berlijn hadden we tot nu toe weinig gezien. Vanwege de angst voor weer een korte nacht zijn we dan zelf ook vroeg naar bed gegaan, dat was wel prima want ook wij waren nog moe van de korte nacht ervoor. Maar goed ook want ook deze nacht was Nino vaak aan het spoken, al zijn we er toen wel achter gekomen dat wanneer we een speentje in zijn mond stopten en een doekje over zijn ogen legden hij direct weer in slaap viel. Wat een opluchting. 

Tiergarten Zoo

De tweede dag was Nino alweer een stuk vrolijker. Wel had hij nog een beetje verhoging maar al een stuk minder dan de dag ervoor en vooral zijn humeur was een stuk beter. We hadden dan ook besloten één tripje te maken die dag. Maar wat kies je dan want met een stad als Berlijn is de keuze natuurlijk oneindig. 

Uiteindelijk hebben we gekozen om een wandeling te maken in Tiergarten Zoo. Dit leek ons ook voor Nino nog wel te doen. Dus na het ontbijtje bij het plaatselijke bakkertje wat ons de dag ervoor goed beviel zijn we door gegaan naar de U-bahn. Dit is prima te doen met een kinderwagen mits je niet in de spits reist. Op veel plekken zijn ook liften aanwezig maar niet overal. Met z'n tweeën konden we ook prima de kinderwagen de trap op en af tillen en dan was er eigenlijk geen probleem. 

 

Slapen in de U-bahn.

Nino had niet veel meegemaakt want de U-bahn want die was alweer snel inslaap gevallen. Gelukkig werd hij in de dierentuin al snel weer wakker en heeft hij de olifanten, giraffen en vooral de apen kunnen bekijken. Daarna was Nino toch weer aardig moe geworden en is weer inslaap gevallen. De rest van de wandeling heeft hij de hele tijd geslapen. We hebben hem alleen even wakker gemaakt om een flesje te geven bij het café in de dierentuin en verder hebben we hem maar laten slapen. Hij had het duidelijk nodig.  

Kijken naar de apen in de dierentuin.

De dierentuin is groot en mooi en er zijn veel mooie dieren. Het is een heerlijke plek om te wandelen. Al is mijn gevoel altijd erg dubbel als het gaat om dierentuinen. Eigenlijk sta ik niet echt achter het principe van dieren achter hekjes en kun je ze beter in een hun natuurlijke omgeving bekijken, of niet. Maar het is voor kinderen toch echt iets magisch.

Het is een behoorlijk park en na het gehele park rond gewandeld te hebben waren toch best moe. We zijn daarna dan ook maar weer terug gereisd naar Steglitz met de U-bahn en hebben nog even snel boodschappen gedaan zodat we deur niet meer uit hoefden voor die avond. Ook die avond hebben we lekker zelf gekookt in het appartementje en hebben we een Harry Potter gekeken. 

Tussendoor kwam de eigenaar van het appartementje (de vriend van mijn tante) nog langs want er zou waterschade zijn volgens de buurman onder ons. Maar na een grondige inspectie in het appartementje kon hij niks vinden waaruit zou blijken dat er iets gebeurt zou zijn met het appartement. Gelukkig maar, ik was al bang dat wij er verantwoordelijk voor zouden zijn, dat was vervelend geweest.

Kreuzberg en familie

Dag drie was de laatste gehele dag dat we in Berlijn waren. 'S ochtends zijn we weer bij "ons" bakkertje gaan ontbijten en daarna hebben we het rustig aan gedaan in het appartement. 

Oefenen met omrollen kan ook prima in het appartementje. Papa's bierflesje proberen te pakken is een leuk spelletje.

Nino's koorts was nog hoger geworden, 39.2 op dit moment. Het vreemde was dat Nino wel goed at en zeer vrolijk was dus aan zijn gedrag was niks te merken. Uiteindelijk hebben we wat wikken wegen toch besloten in de namiddag richting Kreuzberg te reizen om daar rond te wandelen met als doel om 18:00 uur in Schöneberg in een Italiaans restaurant te zijn waar we met mijn familie zouden afspreken zodat zij Nino ook nog zouden zien. Nino hebben we maar voor deze keer een zetpil gegeven zodat hij zich wat beter zou voelen.

Dit keer was de reis in de U-bahn minder prettig. Het was druk en we moesten overstappen. Maar goed eenmaal in Kreuzberg zijn we daar rond gewandeld via de Oranienstraße (hier zijn heel veel eettentjes) naar de Bergmannstraße, onze favoriete straat tot nu toe. Hier was het erg gezellig. Veel leuke cafeetjes, eettentjes en leuke winkeltjes. Mooie gebouwen en veel jonge mensen. Het wordt niet voor niks de hipsterplek van Berlijn genoemd. En ik heb mij later laten vertellen door mijn neef dat Kreuzberg ooit een goedkope wijk met alleen buitenlandse mensen was en nu steeds meer intrek is bij de jonge "hippe" kunstenaars, waardoor de huisprijzen enorm zijn gestegen. Nino was dit keer lekker wakker en heeft zijn ogen uitgekeken. Hij vond alles enorm interessant.

Daarna zijn we door gelopen richting Schöneberg. Onderweg ben ik nog een winkel tegen gekomen die het woord hipster uitschreeuwde maar waar ik perfecte cadeautjes kon kopen voor vrienden die volgende week hun verjaardag vieren. Ze hadden hier alles wat  je nodig zou hebben om wat voor creatief beroep dan ook uit te voeren van papier, verf, stof, blocnotes, keramiek, laser snijders, naja echt alles . Hier heb ik dus nog even rond gewandeld en cadeautjes gekocht. Waarna we doorgelopen zijn. 

We bleken ons echter behoorlijk verkeken te hebben over de afstanden van de straten en merkten al snel dat we never nooit niet op tijd zouden komen. Een half uur te laat kwamen we dan aardig bezweet in een over vol restaurant binnen. Mijn tante had blijkbaar een enorm populair restaurant uitgekozen dus ik was wel even een beetje huiverig hoe Nino deze drukte zou vinden. Ergens verwachte ik dat hij onderweg wel inslaap zou vallen en de hele ontmoeting met mijn familie door zou slapen maar niks was minder het geval. Hij was wakker en redelijk vrolijk. In ieder geval zeer nieuwsgierig naar alle drukte in het restaurant. Het eten was lekker en het was gezellig om mijn familie weer even te zien. Mijn tante en nicht smolten helemaal van Nino. Daarna zijn we met de auto terug gebracht naar het appartement waar we hem snel te slapen hebben gelegd en wij ook niet veel later zijn gaan slapen.

Ontbijten

Mijn tante had ons uitgenodigd om op de weg naar huis eerst bij haar langs te komen voor een ontbijt. Omdat we graag weer op tijd thuis wouden zijn 's avonds betekende dit wel dat we vroeg op moesten vrijdag. Nu was dit niet anders dan normaal want Nino was elke ochtend vroeg wakker. In de ochtend hebben we snel alles ingepakt en schoongemaakt en wonder boven wonder had Nino geen koorts meer en konden we met gerust hart de rit weer terug maken. Om 09:15 uur waren we bij mijn tante, die in een heel mooi groot huis woont in een buiten wijk van Berlijn. Wat is dit weer een totaal ander Berlijn dan Steglitz, Mitte of Kreuzberg. Elk stukje Berlijn ademt een totaal andere sfeer uit. 

Nino was in opperste stemming en heeft lekker gelachen en gekletst tegen mijn tante. Je zag echt haar oma-eierstokken klapperen. Haha zo grappig. Na een uurtje zijn we weer verder gegaan op weg naar huis.

De reis naar huis

Nino viel al gauw weer inslaap in de auto en de eerste twee uur hebben we lekker doorgereden. Toen was het tijd om te tanken en moest Nino een flesje krijgen. Dus hebben we hem toch even wakker gemaakt een flesje gegeven (gelukkig dronk hij hem dit keer wel in één teug leeg) en hebben we wat broodjes voor onderweg gehaald. Daarna zijn we doorgereden. Op één korte opstopping na rond om Bielefeld, waar de snelweg opeens in een normale weg overgaat en iedereen langs moet en waar ze allemaal grote eettenten neer hebben gezet zoals de BurgerKing, konden we goed door rijden. Dit keer was de flestiming iets minder perfect en hebben we onderweg nog één keer moeten stoppen om Nino een flesje te geven. Dit keer hebben we het lekker buiten bij de auto gedaan. Even wat frisse lucht pakken was voor ons allemaal wel goed. Daarna is de reis weer rustig door gegaan zonder veel problemen. Nino heeft weer veel geslapen en hield zich rustig. Fijn.

Conclusie

Ons eerste reisje met baby is een interessante ervaring geweest. Op zich ging het prima. Ware het niet dat Nino niet echt topfit was en we daardoor iets minder konden doen. Maar eigenlijk is het denk ik sowieso nodig om keuzes te maken en rustig aan te doen met een baby. Ze hebben nou eenmaal meer rust nodig om alle indrukken te verwerken. 

We vonden de reis leuk en zijn weer een paar ervaringen rijker. 

Een paar dingen die ik geleerd heb van deze reis: 

• Een lange autorit is geen probleem voor Nino, zolang hij zijn flesjes maar krijgt op gezette momenten.
• Je moet erg veel meenemen met een kind, dus een grote auto is wel praktisch.
• Wees makkelijk in het wijzigen van plannen want je weet nooit van te voren wat je kind wel of niet aan kan.
• Plan niet te veel in, een kind heeft genoeg rust momenten nodig.
• Een eigen woning met een extra kamer waar je kind kan slapen zonder dat jij ook meteen stil moet zijn en een mogelijkheid om zelf te koken is wel prettig.
• Neem altijd een extra slaapzak en ook medicijnen etc. mee zodat als je kind plotseling ziek wordt je alles bij de hand hebt.
• En verder, luister naar je kind en geniet van de kleine dingen.