4 jaar geleden
Onze kerst 2019
Hoe krom ook verlopen...
Dit is een eerder geschreven blog..
Ik merk dat ik wat moet bijwerken en plaatsen van eerder geschreven blog...
Net als elk jaar nodigen we mijn vader uit met kerst. En zoals altijd vergt dat de laatste wel wat voorbereiding aangezien mijn vader zijn gezondheid verre van goed is.
Hij heeft copd in laatste fase dus op medisch vlak zijn er wel wat dingetjes die gedaan moeten worden voordat hij hier bij ons kan zijn. maar het word elk jaar makkelijker om dat voor elkaar te krijgen.. elk jaar zwaarder ook.. voor mij..
Als we eenmaal geïnstalleerd zijn is het cadeautjes uitpakken, de meisjes zitten al de hele dag te springen, maar kunnen nu naar hartelust uitpakken en zich vergapen aan hun verkregen schatten. Voor iedereen is er iets. En ook ik ben weer super blij omdat de kinderen blij zijn met onze keuzes (hier weten ze dat wij de cadeau's voor hun kopen) maar ook met de gekregen games voor de PS4. Mijn vader is ook blij met de cadeaukaart al hoefde dat voor hem niet zo.
Mooi, dat is voorbij, nu aan tafel!
Helaas gaat het deze jaren qua gevoel niet zo.. de feeststemming is er bij mij niet zo, maar laat niets merken. En ben lekker in de weer met de overvolle tafel eten en de kinderen.. toch is het besef dat dit misschien de laatste keer kerst is met mijn gezin en mijn vader zo samen nooit ver weg. Het is er altijd, om een hoekje, meekijkend en vervelend de kop opsteken wanneer je dat niet wil. Want hoe kom ik daar ooit overheen? Kan ik er op dat moment voor de meisjes zijn? Zal het me lukken zonder mijn vader?..
Ik ben 4 handen op 1 buik met mijn vader zo ook L. Hij is niet alleen mijn vader maar ook een hele goede vriend, die bijna alles over me weet. Waar ik altijd op terug val, mijn rots, degene die me een trap onder m'n reet geeft (en dat als enigste ook mag) als ik dat nodig heb, degene die mij zo goed kent en waardoor ik de ouder ben geworden die ik nu ben..
