Onverwachte opname

Hallo allemaal,

Zoals ik in mijn eerste blog aangaf wil ik graag elke vrijdag(avond) een nieuwe blog uploaden, maar dat is nu al niet gelukt. De reden? Een van de vele hobbels met het leven met een medisch kind.

Afgelopen vrijdag begonnen de zorgen al maar dachten we dat het nog te doen was. Zaterdagmiddag stonden we toch weer met de handen in het haar en hebben we het UMCG gebeld, de hoofdbehandelaar van J. als het over zijn darmen gaat. Na het voorleggen van de casus is er intern door de chirurg en kinderchirurg overleg geweest, we kregen de keuze: "Jullie mogen nu komen of morgenochtend, maar we willen J. wel heel graag zien."

Om het zacht uit te drukken was dit een domper zo op oudejaarsavond, we waren met het gehele gezin bij mijn schoonouders (iets wat niet vaak gebeurt) en hadden een leuke avond gepland om bij te kletsen, spelletjes te spelen, het jaar samen af te sluiten en met veel hoop het nieuwe jaar in te gaan.

Na het overleg met het UMCG waren ik en R. behoorlijk van de kaart, J. had geen weet van wat er allemaal besproken was en is heerlijk gaan slapen. De rest van de avond hebben we ons best gedaan aanwezig te zijn en mee te doen. Dit ging goed tot het aftelmoment, we waren allebei in tranen, zoveel hoop en voordat het jaar überhaupt begonnen was werd dit alweer aan diggelen geslagen.

Ondertussen zijn we net weer thuis met J. na twee nachten in het ziekenhuis. Er is een nieuw medicijn in de mix gegooid, onderzoeken worden ingepland en nieuwe specialisten worden bij hem betrokken.

Al met al een vervelend begin van het jaar, maar zoals R. zondag al zei: "Het kan alleen maar beter worden."

Tot de volgende blog, deze keer wel op vrijdag!

Wendy